(Με αφορμή τις καταστροφικές κεντρικές πολιτικές στην γεωργοκτηνοτροφία και τις κινητοποιήσεις των αγροτών)
Λιούζας Στέφανος
Βιοκαλλιεργητής – Ηλεκτρολόγος Τεχνολόγος Μηχανικός
Βασιλειάδα Καστοριάς
25/1/2025
Μια αγελάδα (ελευθέρας βοσκής πάντα) που τρέφεται από χόρτο που περιέχει δηλαδή κυτταρίνη και λιγνίνες (και όχι άμυλα και βιομηχανικά σιτηρέσια ) παράγει και αναπαράγει το πράσινο των βοσκοτόπων της στο διηνεκές.
Αυτό το πράσινο προκαλεί δροσισμό στην ατμόσφαιρα μέσω διαπνοής του (φυσική διαδικασία ψύξης του πλανήτη).
Ταυτόχρονα το νερό που "εξατμίζεται" μέσω της διαπνοής της πράσινης βλάστησης και σε συνέργεια με το ηλιακό φως «διασπάται» και δημιουργεί "υδροξύλια" (ελεύθερες ρίζες με αρνητικό ηλ. φορτίο) που δεσμεύουν 100 φορές την ποσότητα μεθανίου από το «ρέψιμο» της... (τα υδροξύλια ξέρετε ότι είναι ο φυσικός «καθαριστής» της ατμόσφαιρας).
Συνεπώς δίνει δυνατότητες απομείωσης του κατά 100 φορές περίπου επιπλέον (από τα υπάρχοντα ήδη υπεραποθέματα στην ατμόσφαιρα)!
Επί δισεκατομμύρια χρόνια το μεθάνιο ήταν σταθεροποιημένο, χάρη στο «ρέψιμο» της αγελάδας στα 700ppb (ppb)!
Τώρα ανέρχεται στα 3600ppb! (στα 1700 από την κατάρρευση της Σοβιετικής ένωσης και την μη συντήρηση των πηγών φυσικού αερίου και στα 3600 πρόσφατα μετά την εφαρμογή της τεχνολογίας του fracking, σχιστολιθικού αερίου).
Τα αποθέματα της ατμόσφαιρας προέρχονται, κοντολογίς, από πηγές που περιέχουν «αρχαίο» μεθάνιο! (αυτό αποδείχνεται και από την χρονολόγηση του, που είναι εκατομμυρίων ετών…)
Και οι αγελάδες (μηρυκαστικά τέλος πάντων) έχουν μειωθεί κατακόρυφα (ιδιαίτερα αυτές που βόσκουν ακόμη στην φύση και δεν είναι εγκλεισμένες στα μπετονένια στρατόπεδα συγκέντρωσης και με βιομηχανική εκτροφή) και θα εγγραφούν σε λίγο στο κόκκινο βιβλίο των υπό εξαφάνιση ειδών….
Λίγη φυσική θεωρία και λογική σκέψη...
Στο παρελθόν (επί εκατομμύρια έτη) τα ζώα που προσιδιάζουν στις αγελάδες ήταν επίσης εκατομμύρια φορές περισσότερα, χωρίς ο πλανήτης να έχει πρόβλημα από τις «κλανιές και τα ρεψίματα» τους...
"Έφτιαχναν" πράσινο που διατηρούσε τα επίπεδα μεθανίου στο απειροελάχιστο...
Και αν μιλήσουν οι αριθμοί καταδείχνεται ότι, η συμμετοχή της αγελάδας στο Μεθάνιο δεν υπερβαίνει το 1-2%! (από τα 600 εκατομ. μετρικούς τόνους κατ΄έτος απόρριψη στην ατμόσφαιρα είναι περίπου 6 ! Τα μυρμήγκια έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή ναι!)
Αλλά με την «ικανότητα» απομείωσης, κοντά, επί 100 φορές κατ΄έτος, μέσω της διατήρησης των βοσκοτόπων ενεργών, διατηρούσε το Μεθάνιο στην ατμόσφαιρα σε ίχνη!
Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, απομείωσης του μεθανίου στην ατμόσφαιρα (που προφανώς προέρχεται από φυσικές πηγές, από γεωτρήσεις για φυσικό αέριο, από τις καταστρεπτικές παρεμβάσεις για σχιστολιθικό αέριο καθώς και από τα ύφαλα της θάλασσας που υπερθερμαίνεται), είναι να μεριμνήσουμε για τον πολλαπλασιασμό των αγελάδων!
Να βοσκούν τα έρημα (πιά) βοσκοτόπια και να αναπαράγουν, ποσοτικά και χρονικά, την πράσινη βλάστηση των λιβαδιών και την διαπνοή των φυτών και γιατί, ακόμη, κάθε χόρτο που δεν βοσκιέται… καίγεται!
Η αγελάδα είναι η μόνη (ΜΟΝΗ) δυνατότητα που έχουμε, να απομειώσουμε το εκλυόμενο μεθάνιο που ανεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα το ποσοστό του στην ατμόσφαιρα...
Η θερμοχωρητικότητα του μορίου του είναι 25 φορές πιο μεγάλη από του Διοξειδίου του Άνθρακα και η συμβολή του στο θερμοκήπιο ανεβαίνει ραγδαία (ήδη στο 9%, μαζί με κάτι άλλα αέρια, υδροφθοράνθρακες, κλπ) και άλλος τρόπος από την απομείωση του, εκτός από τα χορτοφάγα μηρυκαστικά, δεν υφίσταται!
Το μέγα ζήτημα όμως, ωστόσο, με το μεθάνιο είναι η… υπερθέρμανση του πλανήτη:
20.000 δις τόνοι Μεθανίου (ένυδρου) βρίσκονται εγκλωβισμένοι στους τυρφώνες, στις τούνδρες, στους βάλτους, στους πάγους… και με την άνοδο της θερμοκρασίας αναβλύζουν στην ατμόσφαιρα και είναι, πράγματι, η μεγάλη υπαρξιακή απειλή τουλάχιστον για τις «ανώτερες» μορφές ζωής στον πλανήτη.
Οι αγελάδες, μεγιστοποιώντας το πράσινο και, εξ αυτού, την διαπνοή των φυτών συντελούν στον φυσικό δροσισμό του πλανήτη τα μέγιστα.
Αυτός είναι ο... συμβιωτικός φυσικός κύκλος της ζωής στον πλανήτη…
Πράξη που, η ανθρωπινή μας ανοησία και η διαρκής «ύβρις» των πρακτικών μας, δεν μπορεί να κάνει, ακόμη, ούτε σε μέγεθος … παρωνυχίδας!
Να γιατί οι φωνές μας για μια σύγχρονη Αγροοικολογική στροφή στους τρόπους καλλιεργειών της τροφής μας έχουν ακόμη πιο μεγάλο νόημα και προοπτική ζωής!
