Λιούζας Στέφανος ( Βιοκαλλιεργητής – Ηλεκτρολόγος Τεχνολόγος Μηχανικός)
Ο πλανήτης μας είναι ζωντανός (όχι ένας πλανήτης με ζωή επάνω του)!
Και χάρη σε ορισμένες ιδιότητες της ατμόσφαιρας του, εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια έχει σταθερά χαρακτηριστικά που διατηρούν αυτήν την ζωτικότητα στο διηνεκές.
Ένα φαινόμενο της, πρωταρχικά ζωηφόρο, αποκαλέστηκε «θερμοκήπιο».
Αυτό το φυσικό θερμοκήπιο διατηρεί σταθερά 33 βαθμούς ψηλότερα την θερμοκρασία της ατμόσφαιρας.
Διαμορφώνει αυτό που αποκαλούμε «κλίμα» του πλανήτη εδώ και 4 δισεκατομμύρια χρόνια.
Προφανώς υπήρξαν σημαντικές αναταράξεις στην περίοδο αυτή, αλλά η ζωή συνεχίστηκε με τις ανάλογες αναταράξεις και προσαρμογές.
Αυτό το φαινόμενο του «θερμοκηπίου» διαμορφώνεται εν πολλοίς από τέσσερις «παράγοντες»:
- Την ποσότητα ενέργειας – επανακτινοβολίας (στο υπέρυθρο φάσμα) που συγκρατεί και ανακυκλώνει ο πλανήτης και η ατμόσφαιρα από την εισερχόμενη από τον ήλιο.
- Το νερό που διαμορφώνει κύρια, κατά 95%,τον υδρολογικό κύκλο (κλίμα).
- Το διοξείδιο του άνθρακα που συμμετέχει κατά 4%, στον υδρολογικό κύκλο.
- Το μεθάνιο, οξείδιο του αζώτου και αρκετά άλλα αέρια που συμμετέχουν κατά 1%.
Τις συνθήκες του θερμοκηπίου τις διαμορφώνει, και δίνει ζωή στον πλανήτη, η υδρολογία, η ίδια, επίσης, και «σκοτώνει».
Η Γη ως πλανήτης λαμβάνει από τον Ήλιο συνεχώς περίπου 342 watt ενέργειας ανά τετραγωνικό μέτρο, κατά μέσο όρο, και για να διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία της, προφανώς, πρέπει να «επιστρέφει» 342 Watt ανά τετραγωνικό μέτρο πίσω στο διάστημα.
Είναι απολύτως αποδεκτό ότι το «ενισχυμένο μη φυσιολογικό» φαινόμενο του θερμοκηπίου έχει ως αποτέλεσμα να διατηρήσουμε επιπλέον 3 watt ενέργειας (σε θερμότητα) ανά τετραγωνικό μέτρο στην ατμόσφαιρα της γης.
Πρέπει να επιστρέψουμε αυτά τα επιπλέον 3 watt, πίσω στο διάστημα!
Το σημαντικό είναι ότι είναι λιγότερο από το 1% της προσπίπτουσας ηλιακής ακτινοβολίας που έρχεται στη Γη οπότε, ναι, έχουμε πρόβλημα, ναι, είναι επιτακτικό, αλλά είναι 1% διόρθωση στην παγκόσμια παραγωγή θερμότητας!
Η μερική ενίσχυση της θερμοκρασίας του θερμοκηπίου (από το 1750, έχουμε αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 0,75 βαθμούς Κελσίου, μέχρι σήμερα, και κατά 1,5 βαθμούς επ’ απειλή σε λίγα χρόνια) έχει συνέπειες:
Ποιες είναι αυτές:
Είναι η εντατικοποίηση επικίνδυνων και ακραίων υδρολογικών φαινομένων που βιώνουμε παντού στον κόσμο.
Καταιγίδες καταστροφικές, τυφώνες, πλημμύρες, έντονες ξηρασίες, πυρκαγιές (δασικές, βοσκοτόπων, καλλιεργειών…) και αυτά τα φαινόμενα όλο και εντείνονται.
Αυτό έχει τεκμηριωθεί και δεν έχει δεχτεί καμιά επιστημονική αμφισβήτηση, απειλώντας με κατάρρευση την οικονομία, τη ασφάλεια τροφίμων και νερού, εν γένει την κοινωνική σταθερότητα. (https://www.metoffice.gov.uk/weather/climate/met-office-hadley-centre/index )
Συνέπειες από την ανθρώπινη δραστηριότητα, "σχεδιασμένες" όχι από πρόθεση ή εσκεμμένα αλλά μέσω της "ύβρεως" προς την φύση!
Τα εργαλεία για την άρση των συνεπειών αυτών, της επείγουσας δηλαδή πραγματικής "κλιματικής κρίσης" και τα μέσα που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα (εδώ και πενήντα χρόνια) κρίνονται ΑΝΕΠΑΡΚΗ επιστημονικά και τεχνικά, αλλά όχι ακόμη, δυστυχώς, πολιτικά και κοινωνιολογικά.
Τα εργαλεία δε, και τα μέσα περιορίζονται επί της ουσίας, σχεδόν στο εξής ένα, το ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ και την μείωση εκπομπών Διοξειδίου του άνθρακα!
Η στενή εστίαση στο CO2 , όχι ως σύμπτωμα αλλά, ως κύριο πρόβλημα στην υπερθέρμανση, μας έχει αποτρέψει από την κατανόηση των μεγάλων διαστάσεων και την πραγματική δράση για να αποφύγουμε ή εξομαλύνουμε τις συνέπειες.
(Τι μέγεθος του φιλοσοφικού, επιστημονικού, τεχνικού αυτοπεριορισμού της ανθρώπινης συλλογικής διάνοιας και επάρκειας;)
Το CO2 είναι ένα πολύ αμβλύ εργαλείο, για την απομείωση αυτών των υδρολογικών άκρων (δες την σημείωση 1 και 2)!
Πως θα αποτρέψουμε λοιπόν αυτά τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα και θα δροσίσουμε το κλίμα ώστε να αντισταθμιστεί η υπερθέρμανση (κατά τόπους και ευρύτερα) που οδηγεί σε αυτά;
Σημαντική ριζοσπαστική πρόταση είναι να στραφούμε στην φύση και να την «ρωτήσουμε» πως τα κατάφερε εδώ και 4 δισεκατομμύρια χρόνια να δροσίζει τον πλανήτη και πως ρυθμίζει την θερμική δυναμική του… και, «ρωτώντας» την, διαφαίνεται ότι…
Μπορούμε ακόμη να ψύξουμε με ασφάλεια το κλίμα, αν μπορούμε να αποκαταστήσουμε τις φυσικές υδρολογικές διαδικασίες ψύξης της Γης!
Αυτές ρυθμίζουν εδώ και 4 δις χρόνια το κλίμα μαζί με το φυσικό θερμοκήπιο του πλανήτη μας!
Σήμερα, με την απομείωση του πράσινου, που κατήλθε στο 50% περίπου από ο,τι πριν 10.000 χρόνια, βρίσκεται σε ελάχιστο όριο για να εξισορροπεί, κάπως ακόμη, τις ραγδαίες διακυμάνσεις των κλιματολογικών φαινομένων, πριν αυτά επιφέρουν κατάρρευση των οικοσυστημάτων όπως τα ξέρουμε και βιώνουμε. (https://www.youtube.com/watch?v=BDXPA2hGbSg).
Κατά βάση δηλαδή να ¨αποκαταστήσουμε¨ τις ροές του νερού στην ατμόσφαιρα και να ενισχύσουμε τη φυσικές διεργασιες ¨δροσισμού¨ της.
Προτείνονται (https://www.regenerate-earth.org/) μια σειρά διεργασίες (περί τις 20) που άλλες χρειάζονται ενίσχυση, άλλες περιορισμό, αλλά μπορούμε να επικεντρωθούμε για παράδειγμα σε ορισμένες πιο βασικές, απλές και κατανοητές:
Α) Ενίσχυση της φυσικής (φυτικής) διαπνοής που παίρνει θερμότητα από την επιφάνεια της γης και την μετακινεί στον αέρα και σε μεγάλο βαθμό στο διάστημα. Η ροή αυτή ενέργειας καλείται λανθάνουσα και η θερμική της επίδραση "επιστρέφει" περίπου 85 watt ανά τετραγωνικό μέτρο από τα 342 watt της Ηλιακής ακτινοβολίας (περίπου το 24% ) και είναι μια βασική διαδικασία φυσικής ψύξης του πλανήτη. Συντελείται από την λειτουργία της πράσινης βλάστησης - 1γρ νερού απορροφά 590 cal θερμότητας από την επιφάνεια της γης, διαπνοή από δέντρα 40.000 λίτρα ανά εκτάριο κάθε ημέρα!
Β) Μείωση των μη φυσικών πυρήνων ομίχλης, (βασικά εδαφική σκόνη, αιθάλη, διάφορα αερολύματα…) που συγκρατούν την υγρασία χαμηλά στον αέρα (μειώνοντας την ταχύτητα του φυσιολογικού κύκλου από φυσική πρώτη πυρήνωση - συμπύκνωση) και που υπερθερμαίνεται από την υπέρυθρη ακτινοβολία (και από την εισερχόμενη και από την επανακτινοβολούμενη).
Αυτό είναι ο "πυρήνας" του προβλήματος της ατμόσφαιρας με την σχετική υπερθέρμανση πέραν της αναγκαίας και φυσικής - φυσιολογικής. Η απομείωση, λοιπόν, των μη φυσικών πυρήνων ομίχλης, μπορεί να ελαττώσει την υπερθέρμανση κατά 42 watt/τμ. (προέρχονται, όπως προαναφέρθηκε, από τις σκόνες της ερήμου, την οργωμένη γη, την καμένη γη, την βιομηχανική λειτουργία, τις εξορύξεις, την χημική λίπανση εν γένει των εδαφών, την υπερβόσκηση ή και αποβόσκηση των λιβαδιών,.... ήτοι "ανθρωπογενείς" εν πολλοίς χρήσεις)
Γ) Μπορούμε επίσης να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση των πυρήνων νέφωσης (περαιτέρω συμπύκνωση της υγρασίας - ομίχλης) που έχει παγκόσμια επίδραση ψύξης (albedo των νεφών) περί τα 120 watt/τμ. (Αναδάσωση, αύξηση πράσινης επιφάνειας και αύξηση, από αυτό, των «ειδικών» φυσικών ουσιών και βακτηριακής χλωρίδας των φυλλωμάτων που με την διαπνοή των φυτών, πυρηνώνουν την υγρασία - ομίχλη προς νέφη και κατόπιν προς σταγονίδια βροχής).
Δ) Διατηρώντας τις επιφάνειες του εδάφους προστατευμένες, ενυδατωμένες και δροσερές, θα εκπέμψει εκ νέου πολύ λιγότερη θερμότητα. Έτσι, μπορούμε να απορρίψουμε μαζικά και απευθείας τον ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΟΔΗΓΟ ΤΟΥ «ΤΕΧΝΗΤΟΥ» ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ, γιατί εξ ορισμού ένα αέριο του θερμοκηπίου δεν μπορεί να απορροφήσει θερμότητα που δεν ακτινοβολείται εκ νέου! (δες σημείωση 5, εξίσωση των Stefan – Boltzmann)
Οι φυσικές αυτές διεργασίες είναι πολύ ισχυρές και μικρές αλλαγές ακόμη, μπορούν να επιφέρουν δροσισμό - ψύξη στον πλανήτη.
Συνολικά αυτές οι φυσικές διεργασίες μπορούν να δώσουν κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποδοτικά, βελτιωμένα, ισχυρά, φυσικά και ασφαλή μέσα ψύξης του πλανήτη, άμεσα. Έχουν αποτελέσματα και μέσα σε εβδομάδες!
Πρακτικά αυτό μπορεί να γίνει τοπικά και παγκόσμια άμεσα, μόνο μέσω της γεωργίας !
Μιας «άλλης» όμως γεωργίας…
Η οξειδωτική γεωργία (και ιδιαίτερα η σύγχρονη βιομηχανική, χημική, «υδροπονική» γεωργία τα τελευταία εκατό χρόνια) έχει επιταχύνει και έχει δημιουργήσει πάνω από 5 δισεκατομμύρια εκτάρια ανθρωπογενούς ερήμου και χερσότοπους που καλύπτουν περίπου το 40 % της επιφάνειας της γης (και εκλύει τεράστιες ποσότητες διοξειδίου άνθρακα, σκόνης και βασικά επανακτινοβολία υψηλής θερμοκρασίας από τα γυμνά, χωρίς φυτική κάλυψη, εδάφη).
Η δυναμική αυτή, μιας «άλλης» γεωργίας, περιλαμβάνει αγροικολογικές πρακτικές αναγεννητικής διαχείρισης της γης, όπως κάλυψη βλάστησης όλο το χρόνο, μέσω διακαλλιέργειας και υποσποράς, μειωμένη άροση, δημιουργία μεγάλης κλίμακας αγροδασοκομικών συστημάτων, δημιουργία περιοχών διατήρησης, μετατροπή δασών προσαρμοσμένη στο κλίμα και βοσκοτόπους με ολιστική διαχείριση βόσκησης και φυσικά προϋποθέτει ως βασικό πόρο το διοξείδιο του άνθρακα και ενθυλάκωση του στο έδαφος ώστε να γίνει ως άνθρακας (οργανική ουσία) συλλέκτης νερού και γενεσιουργός παραγωγικότητας.
Συντελεί, δηλαδή, στην αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ισορροπίας, την αποκατάσταση των φυσιολογικών υδρολογικών διεργασιών και προπαντός στην οικονομική και κοινωνική ενδυνάμωση των αγροτών και την αποκατάσταση της διατροφικής ασφάλειας και επάρκειας.
Αύξηση κατά 5% στο πράσινο, μπορεί να αποφέρει τον απαραίτητο δροσισμό στην ατμόσφαιρα και η επαπειλή των 1,5 βαθμών αύξηση της θερμοκρασίας της γης να περιορίζεται δραστικά, και ταυτόχρονα να δεσμεύει τεράστιες ποσότητες Διοξειδίου (https://www.youtube.com/watch?v=8LD7LXzLMxs ).
Πρακτικές δηλαδή για να αντιστρέψουν αυτήν την κατάσταση, για να ενυδατωθούν τα εδάφη και με αυτές τις διαδικασίες να αποκαταστήσουν τις φυσικές υδρολογικές διεργασίες ψύξης της ατμόσφαιρας, εγκαίρως και την εν δυνάμει εξομάλυνση των ακραίων κλιματικών φαινομένων.
Συνεργοί, λοιπόν, με την φύση και τις διεργασίες της!
Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε, με την επικρατούσα περιοριστική θεωρία του CO2, είτε με την άνοδο η μη της θερμοκρασίας – κλιματική κρίση – ή ό,τι άλλο, δεν μπορούμε να αρνηθούμε τα πρακτικά, επωφελή και ασφαλή μέτρα που θα μετριάζουν τα υδρολογικά άκρα και εξ αυτού τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες στα βιοσυστήματα του πλανήτη!
Και το ενεργειακό, μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα από αυτή την θεώρηση πιο επωφελώς για το περιβάλλον και την κοινωνία δηλαδή κριτήριο βελτίωσης είναι η όσο γίνεται μικρότερη περιβαλλοντική καταπόνηση, η απομείωση των ρύπων και κατά βάση η βελτιουμένη ενεργειακή απόδοση (δηλαδή μείωση των άμεσων απορρίψεων θερμικής ενέργειας στην ατμόσφαιρα)
Δεν είναι η επιστήμη και η τεχνική που υπάρχουν εμπόδια για πραγματικές λύσεις αλλά η διαχείριση της κοινωνιολογίας και πολιτικής…
Για τις Βιομηχανικές εγκαταστάσεις Φ/Β και Α/Γ:
Με απλή φυσική και με μετρημένα δεδομένα που δείχνουν μεταξύ άλλων:
Για Φ/Β: «… Α) Παραγόμενη ενέργεια προς αισθητή υπέρ-θέρμανση (απόρριψη στο περιβάλλον): α) Θεωρητικά από τα 168w/m2 εισερχόμενης ακτινοβολίας από τον Ήλιο (στην επιφάνεια της γης) θα έχουμε απόδοση σε ενέργεια ηλεκτρική (max) περί τα 30,24 w/m2 (18%) και θερμική απόρριψη περί τα 134,4 w/m2 (80%), ήτοι σχέση 1/ 4,44 !...
…Υστερεί κατά πολύ έναντι των κλασικών συμβατικών (μείγμα), που είναι περίπου 1/1 (βιβλιογραφία).
Α) Εάν όλη η ετήσια ηλεκτρική ενέργεια περί τα 50Χ106 MWh στην Ελλάδα παραχθεί μόνο από λιγνίτη με απόδοση 35% και θερμική απόρριψη 65% πρωτογενούς παραγωγής ενέργειας στην ατμόσφαιρα της χώρας, (σε όγκο όσο η επιφάνεια της επί ύψος 3000m) θα ανέβαζε την θερμοκρασία της κατά 0,080c ετησίως.
Β) Εάν όλη η ετήσια παραγωγή παραχθεί μόνο από Φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις με απόδοση 18% και θερμική απόρριψη 80%, τότε η θερμοκρασία της θα ανέβαινε κατά 0,1960c ετησίως, δηλαδή 2,454 (δυόμιση) φορές πιο γρήγορα!
(«Κλιματική αλλαγή και το διοξείδιο του άνθρακα CO2»: Βασίλης Κουμπάκης).
Όσο αφορά τις Α/Γ : Η σχέση ενέργειας παραγωγής (μετατροπή σε ηλεκτρικό ρεύμα) προς ενέργεια «απορριπτόμενης» (μη δροσισμού) θερμότητας σχεδόν είναι: 1 / 6.7 !
Α) Εάν όλη η ετήσια ηλεκτρική ενέργεια περί τα 50Χ106 MWh στην Ελλάδα παραχθεί μόνο από Βιομηχανικές Αιολικές, θα ανέβαζε την θερμοκρασία της ατμόσφαιρας της χώρας (σε όγκο όσο η επιφάνεια της επί ύψος 3000m) κατά 0,320c ετησίως!... Δηλαδή συμβάλλουν στην υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας κατά 4 φορές πιο γρήγορα από τον λιγνίτη και 1,64 φορές πιο γρήγορα από τα Φ/Β, εξαιτίας της παρεμπόδισης δροσισμού (στα κατάντη) από τις φυσικές ροές των ανέμων!
Και ας ψάξουμε με τι θα ψύξουμε, μετά, τους τόπους μας και τον πλανήτη αφού δεν «βλέπουμε» ούτε το δέντρο ούτε το δάσος! ….»
Ξέχωρα και η βέβαιη καταστροφή της φυσικής διαδικασιας εμπλουτισμού με νερό, των βουνών και των υδροφορέων πιο κάτω, που συντελείται καθημερινά στις βουνοκορυφογραμμές.
Σημειώσεις:
1.Το 1978 ο πρόεδρος ΗΠΑ Κάρτερ, θέτει ερώτημα τι είναι αυτή η άνοδος CO2 (καμπύλη Charles Keeling) και τι συνέπειες μπορεί να έχει για την χώρα του… Οι επιτροπές και τα σχετικά Ινστιτούτα αποφάνθηκαν ότι θα συμβάλει κάπως στην άνοδο της θερμοκρασίας στον πλανήτη και στις ΗΠΑ (έως 1,5 βαθμούς έως το 2100), με άδηλες ακόμη συνέπειες, αλλά σίγουρα θα είχε «διεύρυνση» η περιοχή καλλιέργειας τροφίμων προς βόρεια καθώς και αύξηση η αγροτική παραγωγικότητα και… και εκεί έμεινε το θέμα. Ωστόσο η Θάτσερ (χημικός και πρωτοπόρος του νεοφιλελευθερισμού),το «είδε» πιο μακριά και σε αγαστή συνεργασία με τον Ρέιγκαν, επανέφεραν το ζήτημα ως ευκαιρία - τροφοδότη της καπιταλιστικής «αναπαραγωγής» και μεγέθυνσης.
Εμπορευματοποίησαν με διεθνείς συνθήκες το CO2 και επέβαλαν στην παγκόσμια κοινότητα την συγκεκριμένη θεώρηση ότι το CO2 είναι το κύριο αίτιο της υπερθέρμανσης και ξεκίνησαν την απόπειρα «απομείωσης» του και την παγκόσμια οικονομική άλωση από το Ενεργειακό… και την επίδραση της πολιτικής αυτής την γνωρίζουμε εδώ και 50 χρόνια.
2. Από το 1958 είναι γνωστή η καμπύλη (διάγραμμα) του Charles Keeling, που έδινε μια ανοδική εκτίμηση για το Διοξείδιο.
130 δις τόνοι CO2 εκλύονται ανά έτος από φυσικές διεργασίες, 120 δις τόνοι απομειώνονται από την φωτοσύνθεση, 8 δις τόνοι προέρχονται από την «τεχνητή ανθρωπογενή έκλυση» (βιομηχανία, δραστηριότητες, αύξηση πληθυσμού, κλπ).
Μπορούμε να παρέμβουμε και στις δυο περιοχές…
Ωστόσο το CO2 είναι ένα πολύ αμβλύ εργαλείο, α) γιατί έχει ποσοστό 0,04% (κυμαινόμενο) στην ατμόσφαιρα και περίπου 11% συμβολή στην κατακράτηση θερμότητας (72 cal/ γρ), έναντι του νερού με ποσοστό 4% (σταθερό) και 80% κατακράτηση ενέργειας (590 cal/γρ) από επανακτινοβολία και β) γιατί υπάρχουν 38.000 δις τόνοι CO2 στους ωκεανούς,(στην ξηρά περίπου 750 δις τόνοι) που είναι ένα τεράστιο buffer καθυστέρησης και για αυτό θα χρειαστούν αιώνες (μηδενικών αλλά και αρνητικών εκπομπών) για ενδεχόμενη απομείωση του και την επίδραση του στην «τεχνητή» υπερθέρμανση και στα υδρολογικά άκρα.
Το κατώφλι της υπερθέρμανσης (1,5 βαθμοί Κελσίου) που τέθηκε στο Παρίσι (παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα) χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο!
Έχουμε δυο πραγματικότητες: α) έχουμε μόνο λίγα χρόνια (δεκαετίες;) που αντέχουμε ακόμη, με τον τρόπο που αυτά τα ακραία κλιματικά φαινόμενα επιταχύνονται και επηρεάζουν την οικονομική, οικολογική και κοινωνική σταθερότητα στον πλανήτη μας και β) ότι η επιστήμη υπαγορεύει ότι δεν μπορούμε πραγματικά να μειώσουμε αυτά τα υδρολογικά άκρα από την μείωση των εκπομπών ή των επιπέδων CO2 !
Το Διοξείδιο του Άνθρακα είναι φυσικός πόρος ζωής, απαραίτητος για την ενυδάτωση των εδαφών, για την ανάπτυξη του πράσινου μανδύα της γης και την διαδικασία φυσικής ψύξης και δροσισμού της ατμόσφαιρας!
3. Καινοτόμοι αγρότες σε όλο τον κόσμο, αντλούν έως και 10 τόνους άνθρακα ανά εκτάριο ετησίως μέσω καινοτόμων αγροοικολογικών μεθόδων.
Συλλογικά σε παγκόσμιο επίπεδο θα μπορούσαμε να αντλήσουμε 20 δισεκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως, για να φτάσουμε σε αρνητικές καθαρές εκπομπές μέχρι το 2030 (όπως ορίζουν και οι Διεθνείς διασκέψεις και δεσμεύσεις).
Υπάρχει σχετική τεχνογνωσία και λεπτομερείς επεξεργασίες πως μπορούμε να το κάνουμε αυτό, φυσικά, πρακτικά, κερδοφόρα, εφικτά.
Στην πραγματικότητα χρησιμοποιείται αυτός ο πόρος του CO2 στον αέρα, ως δομικό στοιχείο, για να αποκαταστήσουμε το «σφουγγάρι άνθρακα» στο έδαφος και την υδρολογία για την ψύξη στον πλανήτη.
Περιπτωσιολογικές μελέτες, είτε στην Ινδία, είτε στην Ευρώπη ή στην Αυστραλία επιβεβαιώνουν ότι μπορεί να το κάνουμε πρακτικά και κερδοφόρα.
4. Ένα βασικό σημείο δράσης, για την ενυδάτωση του εδάφους, είναι η αναγέννηση του άνθρακα του εδάφους της Γης (το «σφουγγάρι Άνθρακα»), γιατί είναι αυτή η αναγέννηση στο «σφουγγάρι» που επιτρέπει να διεισδύσει, να διατηρήσει και να διαθέσει το νερό της βροχής σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. (1% Άνθρακας αντιστοιχεί σε 2% περίπου Οργανική ουσία, 1 γρ Άνθρακα συγκρατεί 8 γρ νερού και στο σύμπλοκο του εδάφους μέχρι 30 γρ. ή αλλιώς, λιγότερο από 2% οργανική ουσία συγκρατεί 5 cm βροχή σε βάθος 30 cm εδάφους, πάνω από 5%, 50,8 cm βροχής).
Η διαδικασία αυτή (φωτοσύνθεση),συντελείται από την συνέργεια Ηλιακής ενέργειας, Διοξειδίου του άνθρακα και την ανάπτυξη της πράσινης βλάστησης, που «εναποθέτουν», μέσω μιας σειράς διεργασιών και συνεργειών, σταθεροποιημένο Άνθρακα στο έδαφος. Έτσι το έδαφος συγκρατεί αρκετό νερό, αυξάνει την παραγωγικότητα του, διασφαλίζει την διατροφική μας επάρκεια…
Είναι αυτό που επιτρέπει στα φυτικά συστήματα να παρατείνουν τη μακροζωία της πράσινης ανάπτυξής τους και την διαπνοή της και συνεπώς την φυσική υδρολογική ψύξη.
5. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, κύρια, είναι: Να επιδράσουμε απ’ ευθείας στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, πρακτικά και καινοτόμα, ορμώμενοι από την απλή φυσική και την εξίσωση των Stefan – Boltzmann: Q=5.67x10-8xExT4
(Αφορά την επανακτινοβολία ενέργειας: «Η ποσότητα της επανακτινοβολίας - θερμότητας που «μεταφέρεται» από μια επιφάνεια, διέπεται από την θερμοκρασία της επιφάνεια της στην τέταρτη δύναμη»).
Αυτή η επανακτινοβολία από θερμά εδάφη είναι, στην πραγματικότητα, ο οδηγός του φαινομένου του θερμοκηπίου (ενέργεια μεγάλου μήκους κύματος, στο υπέρυθρο φάσμα, που «συλλαμβάνεται» κύρια από το νερό, (επανακτινοβολία Χ % δέσμευση από αέρια θερμοκηπίου, 80% νερό, 11% co2, 9% μεθάνιο και άλλα αέρια, και εδώ φαίνεται πως δένονται οι «παράγοντες» που συντελούν - διαμορφώνουν το «θερμοκήπιο»).
6. Συγκρίνοντας το ενεργειακό ισοζύγιο και τις δυνατότητες έχουμε:
Α. Για κάθε 1 MW εγκατεστημένης ισχύος από Α/Γ, παίρνουμε χρήσιμη περί τα 1138,8 MWh ετησίως, αλλά ταυτόχρονα έχουμε παρεμπόδιση δροσισμού στα κατάντη, ή θερμική επιβάρυνση (ενεργειακά ισοδυναμεί με απόρριψη) περί τα 7621,2 MWh.
Β. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 7621,2 Τόνους CO2!
(Τόσο ποσό θερμότητας - ενεργειας, υποτίθεται ότι συγκρατούνται σε μόρια του CO2, σύμφωνα με την «επικρατούσα – επιβεβλημένη δια νόμων θεωρία)
Γ. Για κάθε 1 MW εγκατεστημένης ισχύος από Α/Γ και της αντίστοιχης απορριπτόμενης ενεργειας ετησίως (παρεμπόδισης δροσισμού στα κατάντη, όπως ήδη έχουμε αναφέρει πιο πάνω), απαιτούνται περίπου 600 (δεκάμετρα) δέντρα ή περί τα 50 -100 στρέμματα μεικτού τοπικού μας δάσους, για αντιστοίχηση δροσισμού της ατμόσφαιρας, από την διαπνοή τους!
Δ. Για κάθε 1 MW εγκατεστημένης ισχύος από Α/Γ και την ετησία ωφέλιμη παραγωγή τους σε ηλεκτρική ενέργεια, αντιστοιχούν περί τις 2 ώρες λειτουργίας του Υπερσύγχρονου Πτολεμαΐδα 5! (ένας χρόνος έναντι 2 ωρών και με 4 φορές λιγότερες θερμικές απορρίψεις στην ατμόσφαιρα για την ίδια ενέργεια!…)
7. Και από πού θα «πάρουμε» Ενέργεια; Από όλες τις πηγές που θα ανεβάζουν με ανασυνδυασμούς την απόδοση (άμεση μείωση απορριπτόμενης θερμικής (υψηλής θερμοκρασίας) στην ατμόσφαιρα). Παράδειγμα: «υβριδικό Φωτοβολταϊκό Σύστημα Τριπαραγωγής»*, στα σπίτια, 80% απόδοση! (Ενέργεια, θέρμανση, ψύξη) – Τηλεθερμάνσεις - Σύγχρονες τεχνολογίες χρήσης βιομάζας…
