Πολιτικές (και τεχνικές) ανοησίες στην νιοστή! Κλιματική κρίση (σημείωμα δεύτερο).

Λιούζας Στέφανος

Βιοκαλλιεργητής - Ηλεκτρολόγος Τεχνολόγος Μηχανικός

Βασιλειάδα Καστοριάς

22/5/2024

 

(Η είδηση: Τεράστια εργοστάσια "άντλησης" Διοξειδίου του άνθρακα...)

 

... Δεν είναι η επιστήμη και η τεχνική που υπάρχουν εμπόδια   για πραγματικές λύσεις αλλά η διαχείριση της κοινωνιολογίας και πολιτικής!

 

Όταν «επιβάλλεται» (πολιτικά στην προκείμενη) μια άποψη (που αφορά, ιδιαίτερα, το βασικό πρόβλημα της εποχής μας, την υπερθέρμανση του πλανήτη και εξ αυτού την διακινδύνευση της ζωής όπως την ξέρουμε), που τεχνικά και επιστημονικά δεν «πατάει» σε ισχυρές αποδείξεις και επιτυχημένες εφαρμογές τότε προφανώς «μύριες ανοησίες» ακολουθούν.

Το ποσοστό Διοξειδίου στην ατμόσφαιρα είναι 0,03% κατ όγκο και 0,04% κατά βάρος, πρόκειται για ίχνη! 

Και όμως τόσο απαραίτητα για την ζωή στον πλανήτη (όχι μόνο απαραίτητα, είναι η πηγή ζωής)! 

 

Και «σκαρφίστηκαν» Βιομηχανικές εγκαταστάσεις απομείωσης του!  

Που προφανώς δεν μπορεί να συντελεστεί (στον χρονικό ορίζοντα πολλών γενεών) έχοντας το τεράστιο buffer, από τους Ωκεανούς, όπως θα δούμε πιο κάτω!

Όμως, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κατά τόπους από την δραστική απομείωση του προσωρινά, έως την εκ νέου εξισορρόπηση του.

(Όπου δεν υπάρχει ή είναι ελάχιστο δεν υφίσταται αρκετή και ικανή βλάστηση, όπως για παράδειγμα σε πολύ μεγάλα υψόμετρα).

Φανταστείτε, φίλτατοι  αναγνώστες, ότι θα «γεμίσουμε» την επιφάνεια της Γης και με Εργοστάσια «Άντλησης Διοξειδίου» (μετά της «Παραγωγής» και  «Αποθήκευσης» Ενέργειας), που προφανώς θα «συμπληρώνουν» τους φακέλους από τις ΒΕΠΕ και θα ενισχύουν το ίδιο καταστροφικό και αναποτελεσματικό πρότυπο δήθεν απομείωσης της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τα oποία, προφανώς, δεν θα αποστερούνται της πρώτης ύλης ουδέποτε.

Η εμπορευματοποίηση του Διοξειδίου ήταν από ότι φαίνεται η μεγαλύτερη «επιχειρηματική σύλληψη» και «μπίζνα» ενός ιδιόμορφου «καπιταλισμού» της εποχής μας.

Και τώρα  κρατηθείτε, μην σκάσετε από τα γέλια και την οργή, συνάμα, από  την φαιδρότητα της υπόθεσης:

Εάν, φερ΄ ειπείν,  «βάζαμε» αυτές τις «αντλίες» Διοξειδίου στα φουγάρα Υπαρχόντων ήδη Βιομηχανικών Εγκαταστάσεων και δη Ενέργειας (πχ Λιγνίτη), τότε προφανώς θα ήταν εκατοντάδες φορές πιο αποτελεσματικές μιας και το ποσοστό Διοξειδίου  προς «συλλογή» είναι εκατοντάδες φορές μεγαλύτερο!

Επίσης, προφανώς, η απαιτουμένη κατανάλωση ενέργειας για τον λόγο αυτό θα ήταν εκατοντάδες φορές πιο μικρή!

Και επίσης, προφανώς,  δεν θα χρειάζονταν τόση «βιάση» και στην  κατ επίφαση «πράσινη στροφή» στην παραγωγή Ενέργειας  που δημιουργεί τόσα σημαντικά προβλήματα, περιβαλλοντικά, κοινωνικά, οικονομικά, εντάσεις στο Διεθνές πεδίο και μεγάλη μη αναστρέψιμη ακρίβεια στο ρεύμα.

Μια «μπίζνα», λοιπόν, για την «μπίζνα», χωρίς κάποιο, κοινωνικά λογικό, νόημα.

Στην ουσία πρόκειται για την επέκταση της πολιτικά επιβεβλημένης  άποψης ότι για την υπερθέρμανση του πλανήτη (παρακράτηση περίπου 1% σήμερα από την ηλιακή ενέργεια στην ατμόσφαιρα), φταίει μονοσήμαντα το Διοξείδιο του άνθρακα.

Το ποσοστό (κατά βάρος) του Διοξειδίου στην ατμόσφαιρα είναι μόλις 400ppm (μέρη στο εκατομμύριο) ή το 0.04%!

Αν αναλογιστούμε ότι οι ανθρωπογενείς απορρίψεις  (Βιομηχανία, Ενέργεια, αυτοκίνητα, μεταφορές κ.λπ.) ανέρχονται στο  4%,  στον ετήσιο κύκλο του Διοξειδίου στην ατμόσφαιρα, τότε, μαθηματικά υπολογίζουμε, για επίδραση, από τα 400 ppm, τα 16 ppm ανθρωπογενών απορρίψεων ή ενός ποσοστού 0.0016%  Διοξειδίου του Άνθρακα, στην  υπερθέρμανση του πλανήτη!

Ποιος λογικά μπορεί να φανταστεί ότι αυτή η απειροελάχιστη  ποσότητα, που μπορεί να απομειωθεί αύθις (ειδικά το ποσόν ενέργειας - θερμότητας που παρακρατεί) με μερικά ακόμη δέντρα και πράσινη βλάστηση (5%  αύξηση εξισορροπεί το 1% της παρακράτησης θερμοκρασίας στο «τεχνητό» μέρος του θερμοκηπίου, από όλα τα αέρια του θερμοκηπίου και βασικά το νερό), επιδρά τόσο ισχυρά;

Ξοδεύουμε  τρισεκατομμύρια  από τους πόρους της ανθρωπότητας για την δήθεν «απομείωση» του, πως μπορούν να δικαιολογηθούν;

Εάν δε, εκτιμήσουμε ότι και η σχέση Διοξειδίου με την αύξηση της θερμοκρασίας δεν είναι γραμμική (οι σχετικές καμπύλες συνήθως δείχνουν ότι η θερμοκρασία προηγείται  της σχετικής αύξησης του Διοξειδίου* (* δες Δημήτρης Κουτσογιάννης : https://www.itia.ntua.gr/el/docinfo/2064/)  τότε το μέγεθος της  ανοησίας των σχετικών πολιτικών επιλογών  είναι «κοσμικών» διαστάσεων!

 

"... Από το 1958 είναι γνωστή η  καμπύλη (διάγραμμα) του  Charles Keeling, που έδινε μια ανοδική εκτίμηση για το Διοξείδιο.

130 δις τόνοι CO2 εκλύονται ανά έτος από φυσικές διεργασίες, 120 δις τόνοι  απομειώνονται από την φωτοσύνθεση, 8 δις τόνοι προέρχονται από την «τεχνητή  ανθρωπογενή έκλυση» (βιομηχανία, ενέργεια, δραστηριότητες… ανέρχονται στο 4% στον ετήσιο κύκλο διοξειδίου, οι πυρκαγιές κατ’ έτος πολλές φορές ξεπερνούν το 5%!).

Έλλειμμα στην απομείωση 10 δις τόνοι!

Μπορούμε να παρέμβουμε και στις δυο περιοχές…

Ωστόσο το CO2 είναι ένα πολύ αμβλύ εργαλείο, α) γιατί  έχει  ποσοστό 0,04% (κυμαινόμενο) στην ατμόσφαιρα και περίπου 11% συμβολή στην κατακράτηση  θερμότητας (72 cal/ γρ), έναντι του νερού με ποσοστό 4% (σταθερό παγκόσμια όχι όμως τοπικά) και 80% κατακράτηση ενέργειας (590 cal/γρ)  από επανακτινοβολία και β) γιατί υπάρχουν 38.000 δις τόνοι CO2 στους ωκεανούς,(στην ξηρά περίπου 750 δις τόνοι) που είναι ένα τεράστιο buffer καθυστέρησης απομείωσης.

Για αυτό θα χρειαστούν αιώνες  ή ίσως είναι και ανέφικτο (μηδενικών αλλά και αρνητικών  εκπομπών) για ενδεχόμενη απομείωση του και την σχετική επίδραση του στην «τεχνητή» υπερθέρμανση και στα υδρολογικά άκρα (αυτό που αποκαλούμε κλιματική κρίση ή αλλαγή).

Το κατώφλι της υπερθέρμανσης (1,5 βαθμοί Κελσίου) που τέθηκε στο Παρίσι (παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα) χρειάζεται κάτι πολύ  περισσότερο!

Έχουμε  δυο πραγματικότητες:  α) έχουμε μόνο λίγα χρόνια (δεκαετίες;) που αντέχουμε ακόμη, με τον τρόπο που αυτά  τα ακραία κλιματικά φαινόμενα επιταχύνονται και επηρεάζουν την οικονομική, οικολογική και κοινωνική σταθερότητα στον πλανήτη μας και β) ότι  η επιστήμη υπαγορεύει ότι δεν μπορούμε πραγματικά να μειώσουμε αυτά τα υδρολογικά  άκρα  από την μείωση των εκπομπών  ή των επιπέδων CO2 !

 Το Διοξείδιο  του Άνθρακα  είναι φυσικός πόρος ζωής, απαραίτητος για την ενυδάτωση των εδαφών, για την ανάπτυξη του πράσινου μανδύα της γης  και την διαδικασία φυσικής ψύξης και δροσισμού της ατμόσφαιρας!..."

 Η, κατεξοχήν καινοτόμα,  πρόταση που "κομίζεται" σε πολλά σημειώματα μου (και διεθνώς από την ομάδα  regenerate-earth,  με κεντρική συζήτηση  σε αρκετές χώρες, ακόμη και στον ΟΗΕ), που  μπορεί να ανοίξει το εύρος των μέτρων και μέσων και μπορεί να εξελιχτεί ως μία, σημαντικά ενεργή, συμβολή στην άμβλυνση των ακραίων υδρολογικών και καιρικών  φαινομένων (αυτό που αποκαλούμε «κλιματική  αλλαγή ή κρίση») είναι η ΓΕΩΡΓΙΑ και ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ..."

 

 

Από σχετικό σημείωμα μου:

https://liouzasstefanos.blogspot.com/2024/04/blog-post_21.html

Μπορούμε άμεσα να ¨δροσίσουμε¨ τη Γη!

«…Και το ενεργειακό, μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα από αυτή την θεώρηση πιο επωφελώς για το περιβάλλον και την κοινωνία δηλαδή κριτήριο βελτίωσης είναι η όσο γίνεται μικρότερη περιβαλλοντική καταπόνηση, η απομείωση των ρύπων και κατά βάση η βελτιούμενη ενεργειακή απόδοση των συστημάτων παραγωγής ενέργειας (δηλαδή μείωση των άμεσων απορρίψεων θερμικής ενέργειας στην ατμόσφαιρα)…»

Για τον ΦΣΠΗΕ ΣΤΗ ΘΕΣΗ «ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ» ΣΥΝ. ΙΣΧΥΟΣ 58 MW

Λιούζας Στέφανος ( Βιοκαλλιεργητής – Ηλεκτρολόγος Τεχνολόγος Μηχανικός)

Βασιλειάδα 15/05/2024

 

... Δεν είναι η επιστήμη και η τεχνική που υπάρχουν εμπόδια   για πραγματικές λύσεις αλλά η διαχείριση της κοινωνιολογίας και πολιτικής!

 

 Για τις Βιομηχανικές εγκαταστάσεις Φ/Β :

 

Προσέγγιση από Σχετική έρευνα στο πεδίο (https://www.nature.com/articles/srep35070 ): 
Όλες οι τοποθεσίες ήταν εντός των ορίων του Επιστημονικού και Τεχνολογικού Πάρκου του Πανεπιστημίου της Αριζόνα Solar Zone (32,092150°Β, 110,808764°Δ, υψόμετρο: 888 m ASL). 

Από την παραπάνω έρευνα, στο πεδίο, συνάγεται ότι έχουμε μια  μέση άνοδο της θερμοκρασίας πάνω από την Εγκατάσταση Φωτοβολταικών (1MW ονομαστικής ισχύος, περίπου έκταση εγκατάστασης 10 στρέμματα, με μέση  απόδοση 0,25) κατά 4 βαθμούς Κελσίου, από αντίστοιχη ερημική(!) περιοχή (πόσω μάλλον από μια περιοχή βλάστησης)…

 

…  Παραγόμενη ενέργεια προς αισθητή υπέρ-θέρμανση (απόρριψη στο περιβάλλον): 

 Θεωρητικά από τα 168w/m² εισερχόμενης ακτινοβολίας από τον Ήλιο (στην επιφάνεια της γης) θα έχουμε απόδοση σε ενέργεια ηλεκτρική (max) περί τα 30,24 w/m² (18%) και θερμική απόρριψη περί τα 134,4 w/m² (80%), ήτοι σχέση  1/ 4,44 !...

(η σχέση παραγόμενης προς απορριπτόμενη δεν αλλάζει  και εάν υπολογίσουμε για την χώρα μας  εισερχόμενη από τον Ήλιο ενέργεια περί τα 1000 w/m² και παραγωγή 150 -200  w/m² που υπολογίζουν οι Εταιρείες Φ/Β).

Συμπέρασμα:

…Υστερεί κατά πολύ έναντι των κλασικών συμβατικών (μείγμα), που είναι  περίπου 1/1 (βιβλιογραφία).

 

Εάν όλη η ετήσια ηλεκτρική ενέργεια  περί τα 50Χ10⁶ MWh στην Ελλάδα παραχθεί μόνο από λιγνίτη με απόδοση 35% και θερμική απόρριψη 65% πρωτογενούς  παραγωγής ενέργειας στην ατμόσφαιρα της χώρας, (σε όγκο όσο η επιφάνεια της  επί ύψος 3000m) θα ανέβαζε την θερμοκρασία της κατά 0,08⁰c ετησίως.

Εάν όλη η ετήσια παραγωγή παραχθεί μόνο από Φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις με απόδοση 18% και θερμική απόρριψη 80%, τότε η θερμοκρασία της θα ανέβαινε κατά 0,196⁰c ετησίως, δηλαδή 2,454 (δυόμιση) φορές πιο γρήγορα!

(«Κλιματική αλλαγή και το διοξείδιο του άνθρακα CO2»: Βασίλης Κουμπάκης).

 

 

Δυστυχώς στις «περιβαλλοντικές μελέτες» των Εταιρειών, τόσο για τις Φ/Β όσο και τις Αιολικές Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις  αναφέρονται οι γνωστοί  “ copy paste” «τυφλοσούρτες» άνευ μετρήσεων και (υπαρκτών πια) δεδομένων !

 

Για την ανωτέρω Βιομηχανική Εγκατάσταση γράφονται μεταξύ πολλών άλλων:

 

«…ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤO ΕΡΓΟ:

Α) “Φωτοβολταϊκός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 58MW με ενσωματωμένη διάταξη αποθήκευσης χωρίς δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας απορροφούμενης από το Δίκτυο και εγγυημένης χωρητικότητας 56 MWh , στη θέση “Κωσταράζι” της ΔΕ Ίωνος Δραγούμη του Δήμου Άργους-Ορεστικού, ΠΕ Καστοριάς, Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας”

ECOENER HELLAS 4-1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

4.1. ΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ…

 

• Στην αποφυγή αύξησης του κόστους της ενέργειας στην χώρα μας καθώς αποφεύγεται η κατανάλωση συμβατικών καυσίμων, τα οποία είναι δυνατόν να επιβαρυνθούν μελλοντικά με φόρο άνθρακα.

• Στην επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί για την χώρα μας από τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, βάσει διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών για την μείωση των εκπομπών των ενώσεων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, και ειδικότερα μεθανίου που μπορεί να προέλθει από την σταδιακή αποδόμηση των πρώτων υλών, καθώς και διοξειδίου του άνθρακα, ως αέρια θερμοκηπίου (Greenhouse Gases).

Η υλοποίησή του θα συμβάλλει στην τήρηση των δεσμεύσεων της χώρας απέναντι στην Ευρωπαϊκή

Ένωση σχετικά με τη μείωση των εκπομπών των αερίων θερμοκηπίου, ενώ θα έχει θετικές επιπτώσεις στο ελληνικό ενεργειακό ισοζύγιο, στην αύξηση της απασχόλησης στην περιφέρεια και στην τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη γενικότερα. Η εγκατάσταση του προτεινόμενου φ/β πάρκου, εκτός από την οικονομική διάσταση που βεβαίως έχει για τους επενδυτές αλλά και για το δήμο Τεμπών (!)( Υπογράμμιση δική μου), μέσω των ανταποδοτικών τελών προς αυτόν, θα συμβάλλει εκτός των άλλων και στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, δεδομένης της απασχόλησης που θα δημιουργηθεί και κατά το στάδιο της υλοποίησης του έργου αλλά και την εν συνεχεία λειτουργία του.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, η σημασία και η αναγκαιότητα του έργου προκύπτει αβίαστα από τη φύση αυτού και θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως έργο βελτίωσης του περιβάλλοντος και προώθησης της αειφόρου ανάπτυξης, απόλυτα συμβατό με το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας….»

Β) … ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤO ΕΡΓΟ:

“Φωτοβολταϊκός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 58 MW με ενσωματωμένη διάταξη αποθήκευσης χωρίς δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας απορροφούμενης από το Δίκτυο και εγγυημένης χωρητικότητας 56 MWh, στη θέση “Κωσταράζι” της ΔΕ Ίωνος Δραγούμη του Δήμου Άργους-Ορεστικού, ΠΕ Καστοριάς, Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας”

ECOENER HELLAS 9-3

9.2.2 Φάση λειτουργίας

Η λειτουργία του έργου δεν πρόκειται να επηρεάσει αρνητικά τα κλιματολογικά και βιοκλιματικά χαρακτηριστικά της ευρύτερης περιοχής, καθώς πρόκειται για ήπια μετατροπή ενός ανεξάντλητου φυσικού πόρου (ηλιακή ακτινοβολία) σε μια επίσης καθαρή μορφή ενέργειας (ηλεκτρισμός), η οποία μεταφέρεται εύκολα και με ασφάλεια στα κέντρα κατανάλωσης.

Η αύξηση της ανακλώμενης ακτινοβολίας θεωρείται αμελητέα (υπογράμμιση δική μου)!

Από την λειτουργία του προτεινόμενου έργου δεν αναμένονται εκπομπές θερμών ή ψυχρών αερίων και δεν επέρχονται μεταβολές στην θερμοχωρητικότητα.

Οι φ/β γεννήτριες του υπό μελέτη έργου, δεν προξενούν θερμική ρύπανση της ατμόσφαιρας, καθώς δεν εκλύουν θερμά αέρια, αλλά ούτε χρησιμοποιούν τον ατμοσφαιρικό αέρα για ψύξη μερών των κυκλωμάτων τους. Όσον αφορά τη μονάδα αποθήκευσης αναμένεται απόρριψη θερμότητας από τους εναλλάκτες για την διατήρηση της θερμοκρασίας στα container μπαταριών στα επίπεδα των 15-250C, η οποία όμως δεν θα μπορούσε να μεταβάλει τα κλιματολογικά και βιοκλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής εγκατάστασης.

Αντιθέτως, η λειτουργία του έργου θα έχει θετικές έμμεσες επιπτώσεις στην σταθερότητα του κλίματος, διοχετεύοντας στο δίκτυο ηλεκτρική ενέργεια παραγόμενη από ανανεώσιμη πηγή. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η αντίστοιχη παραγωγή από ορυκτά καύσιμα και η εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου…»

 

 

Αξιολόγηση  των παραπάνω ισχυρισμών και θέσεων:

Ως προς το Α:

-        (κόστος ενέργειας)  προφανώς και δεν ισχύει καν  από την πράξη. Εξ άλλου η χρήση (υποχρεωτική για την ευστάθεια του συστήματος ) αερίου (και μάλιστα κατά το πλείστον LNG) που υπόκειται και σε διεθνή χρηματιστηριακή διαδικασία αποτίμησης και μάλιστα σε καιρούς με έντονες διεθνείς συρράξεις και  εμπορικές  απαγορεύσεις και  κυρώσεις από τη μια και από την άλλη η πολιτική εμμονή  σε υπερκέρδη των εταιρειών εκμετάλλευσης τους («απρόσμενα κέρδη»),  δεν δίνει το περιθώριο  μειώσεων στην τιμή  πώλησης του ρεύματος.

-        (στόχοι και δεσμεύσεις), εμφαίνεται από το κείμενο ότι οι στόχοι είναι πολιτικοί (εξυπηρέτηση συμφερόντων) και δεν  παρακολουθούν κατ’ανάγκη  τεχνικές και επιστημονικές εκτιμήσεις.

-        Η απομείωση αερίων του θερμοκηπίου είναι πολιτικός ισχυρισμός, ενώ δεν έχει μετρήσεις  - αποδείξεις στο πεδίο. Διότι προφανώς με την αύξηση της επιτόπου θερμότητας (έστω και την διάχυση της στην ευρύτερη ατμόσφαιρα)  η έκλυση αερίων του θερμοκηπίου από τον περιβάλλοντα χώρο και ιδιαίτερα από την επιφάνεια των εδαφών  είναι δεδομένη, λόγω πιο έντονων βιολογικών διεργασιών και οξείδωσης. (Η δε έκλυση Μεθανίου  συντελείται το πλείστον από φυσικές διεργασιες και από τις τεχνικές εξορύξεων αερίου LNG, συνεπώς η σχετική αναφορά και συσχέτιση έχει νόημα μονο με τον τεχνικά απαραίτητο συνδυασμό ΒΑΠΕ με την καύση αερίου (κύρια LNG) για την διατήρηση μιας αναγκαίας σταθερότητας στα Δίκτυα Μεταφοράς Ενεργειας).

-        (αύξηση απασχόλησης)  δεν ισχύει. Οι «επενδύσεις» αυτές δεν αφορούν τις τοπικές κοινότητες και δεν δεσμεύονται  στον τομέα της τοπικής απασχόλησης. Είναι «επενδύσεις» καθαρά κερδοσκοπικές με έναν μονομερή αποδέκτη των κερδών.

-        (ανταποδοτικά) το να «χαρίσουμε» ένα βουνό 630 στρέμματα δασικής γης προφανώς δεν μπορεί να συγκριθεί με το 3%  (επί των κερδών*;) που αποδίδεται δια νόμου στον Κεντρικό Δήμο. (εδώ για τον δήμο Τεμπών, διότι αυτά έχουμε  με το copy paste των «μελετών» αυτών!).  *(με το σύστημα περιορισμού της έκχυσης ενεργειας στο Δίκτυο, λόγω παραγωγής σε ώρες και χρόνους μη ζήτησης, δεν δίνει ακόμη και σε αυτό το 3% και πολλά περιθώρια).

Ως προς το Β:

-        (Επηρεασμός των βιοκλιματικών χαρακτηριστικών της περιοχής), Οι ισχυρισμοί  ότι δεν επηρεάζονται τα βιοκλιματικά χαρακτηριστικά είναι ατεκμηρίωτοι.

-        Επίσης οι ισχυρισμοί ότι δεν επέρχονται μεταβολές στην θερμοχωρητικότητα είναι τεχνικά λαθεμένοι ή και ψευδείς. Αυτό εμφαίνεται από την εισαγωγική  μας τοποθέτηση σε σχέση με το ισοζύγιο απόδοσης μιας Φ/Β εγκατάστασης (στο μέγιστο 18% της ενεργειας του Ήλιου), όσο και από το ισοζύγιο θερμικών απορρίψεων  στο περιβάλλον (80% της εισερχομένης από τον Ήλιο), διότι δεν μπορεί να συντελεστούν στο χώρο εγκατάστασης οι φυσικές διεργασιες  τόσο της φωτοσύνθεσης  όσο και της διαπνοής  της βλάστησης που απομειώνουν  την θερμότητα της επανεκπεμπόμενης  ενέργειας από το εγγύς έδαφος. (Η διαπνοή της βλάστησης είναι η κύρια  φυσική διεργασία ψύξης των εδαφών και της ατμόσφαιρας).

-        Προφανώς δεν συμβάλλει στην σταθερότητα του κλίματος από τον λόγο ότι οι εγκαταστάσεις δεν εκλύουν Διοξείδιο του Άνθρακα, αλλά με την αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας και της απόρριψης μεγάλων ποσοστών θερμότητας στο εγγύς περιβάλλον συμβάλλουν  στο φαινόμενο  της τοπικής και ευρύτερης αύξησης της μέσης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας που είναι και το πρωταρχικό πλανητικό πρόβλημα και ζήτημα. (Σχετική ανάλυση  για την σχέση Διοξειδίου του Άνθρακα με την Υπερθέρμανση του Θερμοκηπίου του πλανήτη, παρατίθεται πιο κάτω).

 

 

Ορισμένοι υπολογισμοί (κατά προσέγγιση και μόνο για την ανάδειξη των τάσεων) για το συγκεκριμένο πρόβλημα και  η σχετική τεκμηρίωση:

1. Συνολική ετήσια παραγωγή  ωφέλιμης ενέργειας, Φ/Β συγκροτήματος  ισχύος 56 MWh:  ήτοι ωφέλιμη (περί το 15%) ετησίως περί τα 75.000 MWh. Αυτό σημαίνει αυτόματα, με συντελεστή απόδοσης από την ηλιακή ενέργεια 15% – 21%  (18% μ.ο.), ότι θα έχουμε απόρριψη στο περιβάλλον  άμεσα και από επανακτινοβολία το υπόλοιπο 80% από την εισερχόμενη ηλιακή ενέργεια (στο υπέρυθρο φάσμα  υψηλής θερμοκρασίας) ήτοι : περί τα 330.000 MWh! 

2.  Εκτιμώμενη  «Μείωση» εκπομπών  CO2 (0,606 Kg/ΚWh – 0.82 Kg/ΚWh) κατά: 45.500 έως περίπου 61.500 tn ετησίως!

3.  Απόρριψη   στο περιβάλλον 330.00 MWh από  επανακτινοβολία (προφανώς αυτή προέρχεται από τις ίδιες τις επιφάνειες αλλά και το σύνεγγυς έδαφος που επίσης είναι εκπομπός λόγω υψηλής υπερθέρμανσης του και απομείωσης της βλάστησης… )

4. Αυτή η «απορριπτόμενη» ενέργεια «αντιστοιχεί» σε εκπομπές CO2  κατά :  200.000  έως 270.000 tn! (δηλαδή απλά: τόσο ποσό θερμότητας θα συγκρατούσε η αντίστοιχη εκπομπή CO2, από καύση εν γένει υδρογονανθράκων, λιγνίτη, πετρελαίου, αερίου, πυρκαγιές  κλπ κατά την "γνωστή" θεωρία ότι για όλα φταίει το CO2*. *δες σημείωση 4 στο τέλος )

5.  Το ισοζύγιο είναι προφανώς αρνητικό! Από 154.500 έως 209.000 tn ετησίως!

(χωρίς να υπολογίζουμε την ένταση των βιολογικών εκλύσεων Διοξειδίου του Άνθρακα, αλλά και Μεθανίου, από την τοπική αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, λόγω υπερθέρμανσης και υπεροξειδίων των εδαφών και νερών, που χρήζει προφανώς ανωτέρου επιπέδου  περιβαλλοντικούς υπολογισμούς)

 

 

Συγκρίσεις:

 

Ας συγκρίνουμε λοιπόν με την «χειρότερη» εκδοχή παραγωγής ενέργειας τον λιγνίτη (με τις πεπαλαιωμένες και εκτός λειτουργίας μονάδες και χωρίς την διαδικασία τηλεθέρμανσης που απομαστεύει θερμική ενέργεια που θα απορρίπτονταν απευθείας στο περιβάλλον) για την ίδια ποσότητα παραγωγής ενέργειας!

1. Για 75.000 MWh ετησίως ωφέλιμη  από Λιγνίτη και με απόδοση 35% θα έχουμε απόρριψη σε υπερθέρμανση 65% ήτοι 140.000 MWh!

2.  Συνολική (λαμβάνουμε ακόμη και όλο το ποσό ως εκπομπό CO2 και όχι μόνο την «απόρριψη») αντιστοίχηση σε CO2: 215.000 MWh ήτοι: 130.000 – 176.000 tn CO2 !

3.  Το ισοζύγιο προφανώς  είναι αρνητικό ως προς τα Φ/Β έναντι του λιγνίτη από 24.500 – 33.000 tn!

4.  Εάν δε συγκρίνουμε  συνολικά με τις «κλασικές συμβατικές» μορφές (Πετρέλαιο, Αέριο) που ο δείκτης απόδοσης  με τον δείκτη απόρριψης  ενέργειας (σε θερμότητα) είναι 1/1 τότε κάθε μύθος περί «πράσινων» μορφών  και προστασίας του περιβάλλοντος από Φ/Β «καταπίπτει»!

Να σημειώσουμε ότι στην παραπάνω περιοχή που προτείνεται να εγκατασταθεί ΦΣΠΗΕ στη θέση “Κωσταράζι” της ΔΕ Ίωνος Δραγούμη του Δήμου Άργους-Ορεστικού, ΠΕ Καστοριάς, Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας” και στην εγγύτερη περιοχή προτείνονται ακόμη Φ/Β εκτιμώμενης ισχύος περί τα 80  MW καθως και  Αιολικά  (στο ίδιο οροπέδιο και στην σύνεγγυς περιοχή Κορησού) με 11 MW! 

Συνεπώς οι θερμικές απορρίψεις  στο σύνολο μπορεί να υπερβαίνουν  το τριπλάσιο των παραπάνω υπολογισμών.

(Και αυτό επίσης είναι ένα σοβαρό ζήτημα που δεν  εκτιμάται  η συνολικότερη  επίπτωση, πάρα μόνο αποσπασματικά και κατά τμήματα που στην ουσία πρόκειται  για μια εικόνα παραπλανητική με ευθύνη  της Κεντρικής πολιτικής και εξουσίας που εγκρίνει τις σχετικές άδειες –  και αυτό νομικά μπορεί να προσβληθεί).

 

 Σύγκριση με το Πτολεμαΐδα 5:

 

Οι "ωφέλιμες"  απολαβές ενέργειας μέλλεται να προσεγγίζουν: περί τα 75.000 MWh ετησίως στο  ανωτέρω πεδίο.

Αυτές αντιστοιχούν σε 120h ή 5 ημέρες παραγωγής από το Πτολεμαΐδα 5  με ετήσια παραγωγή 4.620.000MWh! (Η πιο σύγχρονη μονάδα λιγνίτη στην χώρα, ισχύος 660 ΜWh, καθαρής 615 MWh, για 7500h ετησίως και δυνατότητας απόδοσης θερμικής, σε τηλεθέρμανση ή γεωργία περί τις 140MWh ! Μείωση της κατανάλωσης λιγνίτη κατά 30%, επίσης μείωση εκπομπών CO2 κατά 30% και  απόδοση  ενέργειας έως και 50%!)

Οι θερμικές απορρίψεις του Πτολεμαΐδα 5 ας εκτιμηθούν (για μια πρώτη υπολογιστική προσέγγιση) όσο και η παραγωγή ήτοι: 4.620.000 MWh, και για τις αντίστοιχες 5 ημέρες που παράγουν την ίση ποσότητα ενέργειας (με το ανωτέρω έργο)  αντιστοιχούν: 75.000 MWh  και  σε (0.606 – 0.82 Χ 0.7) σε  περίπου 31.000 – 43.000 th CO2  αντίστοιχα .

Η έκλυση θερμικής ενέργειας στο ανωτέρω πεδίο Φ/Β,  αντιστοιχεί σε «απορρίψεις» 330.000 MWh, έναντι 75.000 MWh από Πτολεμαΐδα 5, (ήτοι σχέση 1/4.4) και σε «αντιστοιχιζόμενες» εκπομπές Διοξειδίου: 200.000 έως 270.000 tn CO2,  (έναντι 75.000 tn, για την ίδια ωφέλιμη από την Πτολεμαΐδα 5, ήτοι: από 1/ 2.6 έως 1/3.6 !!!)

Στα σχετικά ισοζύγια, λοιπόν, σαφώς είναι τα Φ/Β μακράν υπολειπόμενα!

Η ανάγκη εξισορρόπησης  της θερμότητας αυτής που απορρίπτουν τα Φ/Β της παραπάνω Βιομηχανικής Εγκατάστασης, αντιστοιχεί σε δροσισμό που προσφέρουν κοντά στα 26.400 δεκάμετρα δέντρα (1 δέντρο περί τα 12,5MWh ετησίως) ή περίπου 2.500 – 12.500 στρέμματα ενός μεικτού δάσους της περιοχής μας, από την δέσμευση ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας και την εκπομπή λανθάνουσας ροής ενέργειας (φυσική διεργασία ψύξης του πλανήτη) μέσω της διαπνοής τους, ετησίως!

 … ενώ για να παραχθεί η αντίστοιχη βιομάζα των δέντρων (περί τους 66.000 tn βιομάζα) από την  διαδικασία της Φωτοσύνθεσης, θα απορροφούσε από την ατμόσφαιρα περί τους 400.000 τόνους  CO2! 

Προφανώς αυτή η απόρριψη θερμικής ενέργειας, συντελεί σε απρόσμενες, ενδεχόμενα  οξύτερες και πιο δυσμενείς κλιματολογικές συνέπειες.

Ιδιαίτερα εάν  επισυμβαίνουν, μπορεί να εκφραστεί τέτοιο φαινόμενο, σαν «θύλακες» υψηλής θερμοκρασίας και πίεσης...

 

 

 

Το πλανητικό πρόβλημα:

Το πλανητικό πρόβλημα είναι η αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και η αποφυγή δραστηριοτήτων απόρριψης «περίσσειας» θερμότητας σε αυτήν και όχι το CO2 (που δεν είναι «ρύπος» αλλά φυσικός πόρος ζωής). Είναι μεν το CO2, ένας  δυνητικός φορέας συγκράτησης θερμότητας, κατά 11%, αλλά όχι ο κύριος που είναι οι υδρατμοί κατά 80%, το νερό δηλαδή. Tο κύριο αίτιο είναι η περίσσεια θερμότητας, υψηλής θερμοκρασίας επανακτινοβολίας (επιστρεφόμενης) από την εισερχόμενη του ήλιου. 

Η Γη ως πλανήτης λαμβάνει από τον Ήλιο  συνεχώς περίπου 342 watt  ενέργειας ανά  τετραγωνικό μέτρο, κατά μέσο όρο, και για να διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία της προφανώς πρέπει να «επιστρέφει» 342 Watt ανά τετραγωνικό μέτρο πίσω στο  διάστημα.

Είναι απολύτως αποδεκτό ότι το «ενισχυμένο μη φυσιολογικό» φαινόμενο του θερμοκηπίου έχει ως αποτέλεσμα να διατηρήσουμε επιπλέον  3  watt  ενέργειας (σε θερμότητα) ανά τετραγωνικό μέτρο στην  ατμόσφαιρα της γης.

Πρέπει να επιστρέψουμε αυτά τα επιπλέον 3 watt, πίσω στο διάστημα!

Το   σημαντικό είναι ότι είναι λιγότερο από το 1% της προσπίπτουσας ηλιακής ακτινοβολίας που έρχεται  στη Γη  οπότε, ναι, έχουμε πρόβλημα, ναι, είναι  επιτακτικό,  αλλά είναι 1% διόρθωση  στην παγκόσμια παραγωγή θερμότητας(ποσοστό που δείχνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να απομειωθεί!).

Τις συνθήκες του θερμοκηπίου τις διαμορφώνει, και δίνει ζωή στον πλανήτη, η υδρολογία, η ίδια, επίσης, και «σκοτώνει» (οι καταστροφές και η ένταση των κλιματικών φαινομένων εκφράζονται κύρια από το νερό, πλημμύρες, ξηρασία, πυρκαγιές…).

Η στενή εστίαση στο CO2 (παγκόσμια επικρατούσα πολιτική), όχι ως σύμπτωμα αλλά, ως κύριο  πρόβλημα  στην υπερθέρμανση, μας έχει αποτρέψει από την πραγματική δράση για να αποφύγουμε τις συνέπειες.

 

"... Από το 1958 είναι γνωστή η  καμπύλη (διάγραμμα) του  Charles Keeling, που έδινε μια ανοδική εκτίμηση για το Διοξείδιο. 

130 δις τόνοι CO₂ εκλύονται ανά έτος από φυσικές διεργασίες, 120 δις τόνοι  απομειώνονται από την φωτοσύνθεση, 8 δις τόνοι προέρχονται από την «τεχνητή  ανθρωπογενή έκλυση» (βιομηχανία, ενέργεια, δραστηριότητες… ανέρχονται στο 4% στον ετήσιο κύκλο διοξειδίου, οι πυρκαγιές κατ’ έτος πολλές φορές ξεπερνούν το 5%!).

Έλλειμμα στην απομείωση 10 δις τόνοι!

Μπορούμε να παρέμβουμε και στις δυο περιοχές…

Ωστόσο το CO₂ είναι ένα πολύ αμβλύ εργαλείο, α) γιατί  έχει  ποσοστό 0,04% (κυμαινόμενο) στην ατμόσφαιρα και περίπου 11% συμβολή στην κατακράτηση  θερμότητας (72 cal/ γρ), έναντι του νερού με ποσοστό 4% (σταθερό παγκόσμια όχι όμως τοπικά) και 80% κατακράτηση ενέργειας (590 cal/γρ)  από επανακτινοβολία και β) γιατί υπάρχουν 38.000 δις τόνοι CO₂ στους ωκεανούς,(στην ξηρά περίπου 750 δις τόνοι) που είναι ένα τεράστιο buffer καθυστέρησης απομείωσης.

Για αυτό θα χρειαστούν αιώνες  ή ίσως είναι και ανέφικτο (μηδενικών αλλά και αρνητικών  εκπομπών) για ενδεχόμενη απομείωση του και την σχετική επίδραση του στην «τεχνητή» υπερθέρμανση και στα υδρολογικά άκρα (αυτό που αποκαλούμε κλιματική κρίση ή αλλαγή). 

 

 

 

 

Το κατώφλι της υπερθέρμανσης (1,5 βαθμοί Κελσίου) που τέθηκε στο Παρίσι (παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα) χρειάζεται κάτι πολύ  περισσότερο! 

 

Έχουμε  δυο πραγματικότητες:  α) έχουμε μόνο λίγα χρόνια (δεκαετίες;) που αντέχουμε ακόμη, με τον τρόπο που αυτά  τα ακραία κλιματικά φαινόμενα επιταχύνονται και επηρεάζουν την οικονομική, οικολογική και κοινωνική σταθερότητα στον πλανήτη μας και β) ότι  η επιστήμη υπαγορεύει ότι δεν μπορούμε πραγματικά να μειώσουμε αυτά τα υδρολογικά  άκρα  από την μείωση των εκπομπών  ή των επιπέδων CO₂ !

Το Διοξείδιο  του Άνθρακα  είναι φυσικός πόρος ζωής, απαραίτητος για την ενυδάτωση των εδαφών, για την ανάπτυξη του πράσινου μανδύα της γης  και την διαδικασία φυσικής ψύξης και δροσισμού της ατμόσφαιρας!

Πως θα αποτρέψουμε λοιπόν αυτά τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα (ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ «ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ Ή ΚΡΙΣΗ») και θα δροσίσουμε το κλίμα ώστε  να αντισταθμιστεί η υπερθέρμανση (κατά τόπους και ευρύτερα) που οδηγεί σε αυτά;

Μπορούμε ακόμη να  ψύξουμε με ασφάλεια το κλίμα, αν μπορούμε (και αυτό είναι  άμεσα δυνατό) να αποκαταστήσουμε τις φυσικές υδρολογικές διαδικασίες ψύξης της Γης.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, κύρια, και άμεσα είναι: Να επιδράσουμε απ’ ευθείας στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, πρακτικά  και καινοτόμα, ορμώμενοι από την απλή φυσική και την εξίσωση των  Stefan – Boltzmann (Αφορά την επανακτινοβολία ενέργειας: «Η ποσότητα της επανακτινοβολίας - θερμότητας που «μεταφέρεται» από μια επιφάνεια, διέπεται από την θερμοκρασία της  επιφάνεια της στην τέταρτη δύναμη»  Q=5.67x10^-8xExT⁴ ).

Αν κρατήσουμε λοιπόν χαμηλά την θερμοκρασία εδάφους, της επιφάνειας της Γης, θα εκπέμψει εκ νέου πολύ λιγότερη θερμότητα.

 

(Με τρόπους  και μέθοδες απλές, εφικτές, οικονομικές, αποτελεσματικές, επικερδείς για το όλον, όμορφες… όπως η γενικευμένη εφαρμογή Αγροοικολογικών, αναγεννητικών μεθόδων στην Γεωργία και εξ αυτού ανάπτυξη και επέκταση του πράσινου μανδύα της γης.

5% αύξηση της πράσινης βλάστησης, ισοσκελίζει το 1% παρακράτηση θερμότητας – ενέργειας στο γήινο θερμοκήπιο, επιφέρει αύξηση της παραγωγικότητας των εδαφών, της διατροφικής ασφάλειας και ακεραιότητας καθως και της οικονομικής θέσης των γεωργών και των κοινοτήτων τους… Συνεπώς οι Γεωργοί μας με την κατάλληλη και αναγκαία υποστήριξη είναι η μόνη σήμερα άμεση και εφικτή δυνατότητα λύσης…* Σημείωση 1 και 2)!

 

Αυτή η επανακτινοβολία από θερμά εδάφη είναι, στην πραγματικότητα, ο οδηγός του φαινομένου του θερμοκηπίου (ενέργεια μεγάλου μήκους κύματος, στο υπέρυθρο φάσμα, που «συλλαμβάνεται» κύρια από το νερό, (επανακτινοβολία Χ % δέσμευση από αέρια θερμοκηπίου, 80% νερό, 11% co2, 9% μεθάνιο και άλλα αέρια, και εδώ φαίνεται πως δένονται οι «παράγοντες» που συντελούν - διαμορφώνουν το «θερμοκήπιο»).

Διατηρώντας τις επιφάνειες του εδάφους προστατευμένες, ενυδατωμένες και δροσερές μπορούμε να απορρίψουμε μαζικά και απευθείας τον ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΟΔΗΓΟ ΤΟΥ «ΤΕΧΝΗΤΟΥ» ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ * Σημείωση 3.

Και μπορεί  να γίνει αυτό ανεξάρτητα από τα  πόσα μόρια αερίων του θερμοκηπίου βρίσκονται στον αέρα, γιατί εξ ορισμού ένα αέριο του θερμοκηπίου δεν μπορεί να απορροφήσει  θερμότητα που δεν  ακτινοβολείται εκ νέου!

(https://liouzasstefanos.blogspot.com/2023/08/blog-post_17.html)

 

 

Ας ψάξουμε με τι θα «ψύξουμε», λοιπόν,  τους τόπους μας και τον πλανήτη αφού δεν «βλέπουμε» ούτε το δέντρο ούτε το δάσος!

Επιφυλάξεις και αντιρρήσεις:

Στην σημερινή «κοσμοχαλασιά» εναπομένει στους πολίτες και στα μικρά κινήματα μας να εκφράσουμε τις επιφυλάξεις μας, τις ενστάσεις μας και τις αντιθέσεις μας και προφανώς το «μπόι» μας δεν συγκρίνεται με τους παραπάνω «κατακτητές»…

Εντούτοις…

Το πρωτόκολλο της Καρθαγένης «Ως προς την αρχή της προφύλαξης»,  μας δίνει την δυνατότητα να προβάλλουμε στοιχεία διακινδύνευσης. «…Το περιεχόμενο της αρχής (αυτής), όπως διατυπώθηκε στο σημείο 15 της Διακήρυξης του Ρίο του 1992 για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, συμπυκνώνεται στη θέση ότι η έλλειψη επαρκούς επιστημονικής τεκμηρίωσης σε περιπτώσεις όπου τεκμαίρεται απειλή για σοβαρή και μη αναστρέψιμη βλάβη, δεν πρέπει να οδηγήσει στην αποφυγή λήψης (δαπανηρών, συνήθως) μέτρων προκειμένου να προληφθεί η περιβαλλοντική υποβάθμιση.. » (nomosphysis.org.gr)

Άρα, δεδομένου ότι είναι αδύνατη «η ανάγκη λήψης μέτρων» για την πρόληψη περιβαλλοντικής βλάβης από την ανωτέρω Βιομηχανική Εγκατάσταση Ενεργειας, (ανέφικτων στην περίπτωση μας), η λύση είναι απλή:

Δεν πρέπει να τοποθετηθούν. 

τα Φ/Β (ούτε και τα Αιολικά)

στην θέση ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ 

(ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΠΑΝΙΟΥ ΒΙΟΤΟΠΟΥ ΤΟΥ ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ)

 

 

 

 

 

Σημειώσεις:

1.      Καινοτόμοι αγρότες σε όλο τον κόσμο, αντλούν έως και 10 τόνους άνθρακα ανά εκτάριο ετησίως μέσω καινοτόμων  αγροοικολογικών μεθόδων.

Συλλογικά σε παγκόσμιο επίπεδο θα μπορούσαμε να αντλήσουμε 20 δισεκατομμύρια τόνους CO₂ ετησίως, για να φτάσουμε σε αρνητικές καθαρές εκπομπές μέχρι το 2030 (όπως ορίζουν και οι Διεθνείς διασκέψεις και δεσμεύσεις).

Υπάρχει σχετική τεχνογνωσία και λεπτομερείς επεξεργασίες πως  μπορούμε να το κάνουμε αυτό, φυσικά, πρακτικά, κερδοφόρα, εφικτά.

Στην πραγματικότητα χρησιμοποιείται αυτός ο πόρος  του CO₂ στον αέρα, ως δομικό στοιχείο, για να αποκαταστήσουμε το «σφουγγάρι άνθρακα»  στο έδαφος και την υδρολογία για την ψύξη στον πλανήτη.

Περιπτωσιολογικές μελέτες, είτε στην Ινδία, είτε στην Ευρώπη ή στην  Αυστραλία επιβεβαιώνουν ότι μπορεί να το κάνουμε πρακτικά και κερδοφόρα.

 

2.      Ένα βασικό σημείο δράσης, για την ενυδάτωση του εδάφους, είναι η αναγέννηση του άνθρακα του εδάφους της Γης (το «σφουγγάρι Άνθρακα»), γιατί είναι αυτή η αναγέννηση στο  «σφουγγάρι» που επιτρέπει να διεισδύσει, να διατηρήσει και να διαθέσει το νερό της βροχής σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. (1% Άνθρακας αντιστοιχεί σε 2% περίπου Οργανική ουσία, 1 γρ Άνθρακα συγκρατεί 8 γρ νερού και στο σύμπλοκο του εδάφους μέχρι 30 γρ. ή αλλιώς, λιγότερο από 2% οργανική ουσία συγκρατεί 5 cm βροχή σε βάθος 30  cm εδάφους, πάνω από 5%,  50,8 cm βροχής).

Η διαδικασία αυτή συντελείται από την συνέργεια ηλιακής ενέργειας, Διοξειδίου του άνθρακα και την ανάπτυξη της πράσινης βλάστησης, που «εναποθέτουν», μέσω μιας σειράς διεργασιών και συνεργειών, σταθεροποιημένο Άνθρακα στο έδαφος.

 Έτσι το  έδαφος συγκρατεί αρκετό νερό, αυξάνει την παραγωγικότητα του, διασφαλίζει την διατροφική μας επάρκεια…

Είναι αυτό που επιτρέπει στα φυτικά συστήματα να  παρατείνουν τη μακροζωία της πράσινης ανάπτυξής τους και την διαπνοή της και συνεπώς την φυσική υδρολογική ψύξη του πλανήτη.

 

3.      Είναι μια σειρά διεργασιες που μπορούμε να παρέμβουμε (περίπου 20)  αλλά μπορούμε να επικεντρωθούμε  για παράδειγμα σε ορισμένες πιο βασικές, απλές και κατανοητές:

Α) Ενίσχυση της εξατμισοδιαπνοής που παίρνει θερμότητα από την επιφάνεια της γης και την μετακινεί στον αέρα και σε μεγάλο βαθμό στο διάστημα. Η ροη αυτή καλείται λανθάνουσα και η θερμική της επίδραση μεταφέρει περίπου  85 watt ανά τετραγωνικό μέτρο από τα 342 watt της Ηλιακής ακτινοβολίας (περίπου το 24%) και είναι διαδικασία ψύξης.  (συντελείται από την  λειτουργία της πράσινης βλάστησης - 1γρ νερού απορροφά 590 cal θερμότητας, διαπνοή από  δέντρα 40.000 λίτρα ανά εκτάριο κάθε ημέρα!)

Β) Μείωση των μη φυσικών πυρήνων ομίχλης, (βασικά  εδαφική σκόνη, αιθάλη, διάφορα αερολύματα…) που συγκρατούν την υγρασία στον αέρα  και που υπερθερμαίνεται από την  υπέρυθρη επανακτινοβολία. Αυτό μπορεί να μειώσει την υπερθέρμανση κατά 42 watt/τμ. (προέρχονται από τις σκόνες της ερήμου, την οργωμένη γη,  την καμένη γη, την βιομηχανική λειτουργία,…)

Γ) Μπορούμε επίσης να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση των πυρήνων νέφωσης που έχει παγκόσμια επίδραση  ψύξης (albedo των νεφών) περί τα 120 watt/τμ. ( αναδάσωση και αύξηση βακτηριακής χλωρίδας των φυλλωμάτων που με την διαπνοή των φυτών περνούν και πυρηνώνουν την υγρασία προς νέφη και κατόπιν προς σταγονίδια βροχής)

Οι φυσικές αυτές διεργασιες είναι πολύ ισχυρές και μικρές αλλαγές ακόμη, μπορούν να επιφέρουν  δροσισμό - ψύξη στον πλανήτη.

 

4.      Και από πού θα «πάρουμε» Ενέργεια;

Από όλες τις πηγές που θα ανεβάζουν με ανασυνδυασμούς και τεχνικές την απόδοση (μείωση απορριπτόμενης θερμικής στην ατμόσφαιρα).

Παράδειγμα: - «υβριδικό Φωτοβολταϊκό Σύστημα Τριπαραγωγής»*, στα σπίτια,  80% απόδοση! (Ενέργεια, θέρμανση, ψύξη).

Τηλεθερμάνσεις (Πτολεμαΐδα 5  απόδοση μέχρι 50% και διάθεση για τηλεθέρμανση 140MWh ενέργειας!) 

Σύγχρονες τεχνολογίες χρήσης βιομάζας…