Συμβολή στη διαβούλευση για το Αιολικό ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ
(Βασιλειάδα – Ασπρόγεια)
Λιούζας Στέφανος ( Βιοκαλλιεργητής – Ηλεκτρολόγος Τεχνολόγος Μηχανικός)
Βασιλειάδα 3/11/2024
“ΑΙΟΛΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗΣ ΙΣΧΥΟΣ 39,60 MW ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ
Δ.Ε ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΚΑΙ ΑΕΤΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ, ΤΩΝ Π.Ε ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΦΛΩΡΙΝΑΣ, ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ”
«…Γενική Περιγραφή του έργου
Το υπό μελέτη έργο αφορά την εγκατάσταση αιολικού πάρκου (σταθμού) παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας έξι (-6-) Ανεμογεννητριών ισχύος 6,6MW εκάστη και με διάμετρο ρότορα 170 μέτρα στη θέση Κορομηλιά, των Δ.Ε Αγ. Αναργύρων και Αετού των Δήμων Καστοριάς και Αμυνταίου, των Π.Ε Καστοριάς και Φλώρινας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας καθώς και τα συνοδά του έργα (Οδοποιία - Διασύνδεση).
Το αιολικό πάρκο θα έχει συνολική εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύ 39,60MW. Θα αποτελείται από έξι (-6-) τρίπτερες ανεμογεννήτριες, ισχύος 6,6MW εκάστη, οριζόντιου άξονα. O τύπος ανεμογεννητριών που θα χρησιμοποιηθεί είναι ο SIEMENS GAMESA SG170 ονομαστικής ισχύος 6600kW, δρομέα τριών πτερυγίων διαμέτρου 170m και ύψος πύργου ίσο με 115m…»
Ήτοι άμεσα επηρεαζόμενες περιοχές:
Βασιλειάδα, Βέργας, Μελισότοπος, Σταυροπόταμος Λιθιά, Κορησός, Περικοπή, Λέχοβο, Ασπρόγεια, Σκλήθρο και ευρύτερα όλο το λεκανοπέδιο Παλαιοπόταμου («Πόπολιε - Στάρα Ρέκα») από την μιά και από την άλλη πλευρά η λεκάνη του ποταμού των Ασπρογείων (Σκλήθρος) και Λεχόβου…
Στο παρόν σημείωμα…
…καταθέτω ορισμένες σκέψεις μου στην κατασκευή Αιολικού στην θέση ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ σε δυο βασικές πλευρές που αφορούν το υδρολογικό και το ενεργειακό ισοζύγιο του (που ουδόλως αναφέρονται στις μελέτες και συνήθως δεν συζητιούνται καν) και μια γενική παρατήρηση για την ΜΠΕ(Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) και την ΕΟΑ (Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση, μιας και ήταν το βασικό ζητούμενο στην δεύτερη κατάθεση της Αίτησης της Εταιρείας).
Άλλες σπουδαίες πλευρές, προσδοκώ ότι, θα θίξουν άλλοι πολίτες και φορείς που ήδη έχουν διατυπώσει τεκμηριωμένες αναλύσεις και προτάσεις και ειδικότερα για τα γειτονικά Αιολικά, (ΝΥΜΦΑΙΟ, ΔΟΥΚΑΣ, Αιολικά περιοχής ΒΙΤΣΙΟΥ, Αιολικό ΠΥΡΓΟΣ Κλεισούρας κ.α.), και έχουν συντελέσει, ώστε ορισμένα από αυτά να ανασταλούν, να «καταργηθούν» ή να εκδικάζονται στο Συμβούλιο της Επικρατείας (όπως π. χ. το Αιολικό ΔΟΥΚΑΣ που το ΣΤΕ (Συμβούλιο Της Επικρατείας) έχει «αναστείλει» την συνέχιση των εργασιών, έως την τελική εκτίμηση - εκδίκαση σχετικών προσφυγών).
Είναι πρόδηλο ότι απόψεις που απορρίπτουν το σημερινό «Ενεργειακό Πρότυπο» δεν λαμβάνονται, (από θέση αρχής μάλλον), υπόψη από τις αρμόδιες υπηρεσίες που υποβάλλουν τη Διαβούλευση (έχουμε καταμαρτυρία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, σε σχετική αρνητική γνωμοδότηση της Περιβαλλοντικής Επιτροπής της Αντιπεριφέρειας Καστοριάς για το Αιολικό ΔΟΥΚΑΣ)
Ωστόσο, θα υποβάλλω τις απόψεις μου, προσδοκώντας ότι υπάρχει μια γενικότερη ανάγκη πολύπλευρης ενημέρωσης και πληροφόρησης των κατοίκων του τόπου μας.
Ήδη ο Δήμος Αμυνταίου και οι εγγύς Τοπικές Κοινότητες έχουν εκφραστεί αρνητικά για την εγκατάσταση (ίσως επαναλάβουν την διαδικασία με την «νέα» αίτηση της Εταιρείας), παράλληλα και το Τοπικό Συμβούλιο Βασιλειάδας αποφάσισε (25/10/24) αρνητικά…
Για το προκείμενο Αιολικό ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ
ΕΝΟΤΗΤΑ Α) Τεκμηρίωση αντίθεσης εγκατάστασης Αιολικού, από άποψη υδρολογικού ισοζυγίου
Καταστροφή της φυσικής διαδικασίας:
Βέβαιη, επιστημονικά, θεωρείται η καταστροφή της φυσικής διαδικασίας εμπλουτισμού με νερό, των βουνών και των υδροφορέων, που συντελείται καθημερινά στις βουνοκορυφογραμμές!
Tο έχουν δείξει το θέμα, πριν ελάχιστο χρόνο, Έλληνες επιστήμονες σε σχετική μελέτη για το κλίμα, της Τράπεζας Ελλάδος (πλην όμως, η μελέτη αυτή «ενταφιάστηκε»).
( Ένας από τους συντελεστές της, ανωτέρω, μελέτης υπήρξε και ο πρόσφατα εκλιπών κ. Γεώργιος Στουρνάρας Ομότιμος Καθηγητής Δυναμικής, Τεκτονικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας ΕΚΠΑ. Όπως ανέφερε: «Τα αιολικά πάρκα επηρεάζουν το υδατικό δυναμικό μίας περιοχής από τη γέννηση της βροχόπτωσης μέχρι τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα. Οι ανεμογεννήτριες είναι έλικες και, ως έλικες, γυρίζουν. Εκεί εμποδίζουν τον παγετό, την πάχνη και την ομίχλη από τη χαμηλή νέφωση και δεν αφήνουν τους υδρατμούς να πλησιάσουν το έδαφος. Η δρόσος, η ομίχλη, η πάχνη καλύπτουν τις ανάγκες της εδαφικής ζώνης καθώς συντηρούν την πανίδα και τη χλωρίδα και συγχρόνως εμποδίζουν τους υδροφόρους ορίζοντες να εξατμιστούν. Οι υδρατμοί κοντά στην επιφάνεια του εδάφους παίζουν αυτόν το ρόλο: συντηρούν την πανίδα και τη χλωρίδα και εμποδίζουν την εξάτμιση του υδροφόρου ορίζοντα…»
Και η σχετική… Ολική Αποκαθήλωση των Αιολικών από την Ελληνική Επιστημονική Κοινότητα!
"....Οι υδρατμοί που είναι μαζεμένοι εκεί δεν μπορούν να συμπυκνωθούν και να δημιουργήσουν βροχή, γιατί δεν τους αφήνει να συμπυκνωθούν η δράση των ανεμογεννητριών, επομένως έχουμε μια, θα λέγαμε, καταστροφή εν τη γενέσει τους των τοπικών βροχών και έναν εμποδισμό των υδρατμών κοντά στο έδαφος να κάτσουν στο έδαφος και να πάρουν μέρος στον υδρολογικό κύκλο της περιοχής..."
Επίσης από : https://www.regenerate-earth.org/ , https://www.youtube.com/watch?v=8JSbTncPM-Y&t=5065s Walter Jehne
Ο εμπλουτισμός νερού και τα μικροκλίματα διαμορφώνονται εν πολλοίς στις κορυφογραμμές των βουνών (στο ποσοστό που αυτές δεν αλλοιώνονται και δεν καταστρέφονται, όπως στο προκείμενο, από σειρές Βιομηχανικών Εγκαταστάσεων Ανεμογεννητριών).
Κάθε μέρα (ιδιαίτερα την νύχτα) συντελείται επαναφόρτιση των υδροφορέων του βουνού από την ατμοσφαιρική υγρασία και τις ανάλογες υδρολογικές ροές και διεργασίες.
Ο αέρας περιέχει, σχεδόν πάντα, στο ελάχιστο περίπου 50.000 ppm υδρατμούς ή 5% κατά βάρος… (με σημαντικές διαφορές κατά τόπους που δεν επηρεάζουν το ελάχιστο ολικό ποσοστό)
Τα φυσικά οικοσυστήματα των φυτών μπορούν να συγκομίσουν αυτό το νερό, ιδιαίτερα σε ερημικές και πιο ξερικές περιοχές, αλλά και στα δάση.
Στις βουνοκορυφογραμμές δε, έχουμε ένα υδρολογικό φαινόμενο από τα πιο «ευφυή» που διαμόρφωσε ο πλανήτης μέσα από την δισεκατομμυρίων χρόνων αυτοποιητική διαδρομή του!
Αυτό το υδρολογικό φαινόμενο εκφράζεται θαυμάσια όταν ο άνεμος θα πρέπει να ανυψωθεί για να περάσει μια κορυφογραμμή (ως «ορισμένος φυσικός εξισορροπιστής»…)
Αλλά ακριβώς μόλις την περάσει, όντας ήδη πιο συμπιεσμένος όσο ανεβαίνει, μπαίνει σε μια περιοχή χαμηλότερης πίεσης και «απορρίπτει» μέρος του φορτίου των υδρατμών λόγω συμπύκνωσης τους, στην ευρύτερη περιοχή του αυχένα… (στην αρχαιότητα αξιοποιούσαν αυτήν την δυνατότητα για να συλλέγουν νερό σε μικρές υδατοδεξαμενές ακριβώς σε τέτοιες περιοχές!)
Αυτή η διεργασία προφανώς επαναφορτίζει κάθε μέρα και στο διηνεκές τα αποθέματα νερού στο βουνό, στις πηγές του και ακόμη και τους υδροφόρους στα χαμηλότερα.
Αυτά, λοιπόν, τα «εναέρια ποτάμια» νερού, είναι οι καθημερινές πηγές ζωής και ανατροφοδότησης με νερό ευρύτερων περιοχών και ταυτόχρονα διαμόρφωσης των τοπικών μικροκλιμάτων.
Τι κάνουν οι Βιομηχανικές Ανεμογεννήτριες ακριβώς σε αυτές τις κορυφογραμμές των βουνών;
Είναι πρακτικές άγνοιας των φυσικών διεργασιών του πλανήτη, από την σύγχρονη ανθρωπότητα;
Υποτίθεται ότι αποτελούν το απαύγασμα «καθαρότητας» και «πρασίνου», στην τρέχουσα, επιστημονική, τεχνική, κοινωνική αναφορά!
Πρόκειται για μια ακόμη, συλλογικά διαμορφωμένη, «αχρωματοψία» και «θολερή» συνείδηση της πραγματικότητας;
Το τοπικό μικροκλίμα:
«…Η αλλαγή στο μικροπεριβάλλον της περιοχής, από τη λειτουργία των ανεμογεννητριών κρίνεται δεδομένη: Μείωση του ύψους βροχής και της χιονόπτωσης (δημιουργία άνυδρου χειμώνα) με επακόλουθη τη μείωση της υγρασίας του εδάφους και άρα μείωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα…»)*,
«…υπάρχει άμεσος κίνδυνος καταστροφής και εξαφάνισης των πηγών αλλά και όλου του όγκου των υπόγειων υδάτων από το μέγεθος των κατασκευών των Α/Γ…»* αλλά και ότι διασπάται η φυσική ισορροπία «…δημιουργώντας ευνοϊκές συνθήκες για προσβολές από βιοτικούς παράγοντες…»*
*Από εκθέσεις και γνωμοδοτήσεις (σπάνιες είναι αλήθεια) αρμόδιων δημοσίων φορέων (από το Δασαρχείο Κατερίνης περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας!)
Περί ανέμων:
Εν γένει, οι άνεμοι είναι ροές αέρα που δημιουργούνται από διαφορές πιέσεων, θερμοκρασίας και υγρασίας, σε διάφορες περιοχές του πλανήτη.
Με την κίνηση τους τείνουν να εξισορροπούν αυτές τις διαφορές.
Οι Ανεμογεννήτριες τοποθετούνται (με βάση ανεμολογικούς δείκτες και μετρήσεις), στα πιο κρίσιμα περάσματα των ροών αυτών (για να «λάβουν» ισχυρότερη κινητική ενέργεια) και μειώνουν σε σημαντικό βαθμό την ισχύ τους (στις κατάντη περιοχές, κοιλάδες) ή την αυξάνουν (σε ειδικές περιοχές λειτουργίας, γύρω από μια ευρεία στεφάνη του κύκλου των πτερυγίων τους - θεώρημα του Bernoulli).
Αυτό έχει σημαντικότατη επίδραση στους κλιματολογικούς δείκτες των περιοχών εγκατάστασης.
Προπαντός συμβάλλουν στην μεγέθυνση του χρόνου φυσικής απόσβεσης των διαφορών αυτών.
Αυτό είναι από τα πιο «μεγάλα» ή το πιο μεγάλο από τα προβλήματα που ανακύπτουν, δηλαδή, η καθυστέρηση ή μείωση της φυσικής δυνατότητας για δροσισμό - ψύξη περιοχών.
Συνεργούν στην διατήρηση για περισσότερο χρόνο των διαφορών πιέσεων, θερμοκρασίας και υγρασίας μεταξύ των περιοχών που ορίζει μια κορυφογραμμή με Ανεμογεννήτριες, άρα και στην πιο ακραία εκδήλωση τους.
Διαμορφώνουν έτσι αλλαγές στα τοπικά και ευρύτερα μικροκλίματα «ανείδωτες» και ασυνήθιστες.
Συνεπώς, έχουμε μια άμεση και δριμεία επίδραση αλλαγής μικροκλιμάτων, με εντατικοποίηση των ακραίων φαινομένων και εκφράσεων του κλίματος τοπικά και ευρύτερα.
Με την «υπερθέρμανση» ή «μείωση δροσισμού» των κατάντη που δημιουργούν, έχουν άμεση συμβολή στην λεγόμενη «κλιματική αλλαγή».
Πρέπει, κάπως, να κατανοήσουμε ότι και η ελάχιστη αύξηση της θερμοκρασίας τοπικής και γενικής, έχει σημαντικές επιδράσεις στον τοπικό και πλανητικό υδρολογικό κύκλο και αλλάζει ραγδαία τα κλιματικά άκρα, όπως είναι η ξηρασία, οι πλημμύρες, οι έντονες καταιγίδες, η επέκταση των ερημοποιήσεων γόνιμης γης, η κατάρρευση συστημάτων παραγωγής τροφής, δασών, βιοποικιλότητας, αλιευτικών πόρων…, που συντελούν άμεσα στην επιδείνωση των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών δεικτών και συνθηκών, στην μεγέθυνση της διατροφικης ανασφάλειας και εξ αυτών στην κοινωνική αβεβαιότητα, στην φτώχεια, στον ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων από τους προγονικούς τους τόπους, στην προσφυγιά, στην κοινωνική αναταραχή, στους πολέμους…
Όλο αυτό είναι η πεμπτουσία των συνεπειών της αποκαλουμένης «κλιματικής αλλαγής»!
Άμεσος είναι ο κίνδυνος καταστροφής και εξαφάνισης των πηγών ύδρευσης της Βασιλειάδας αλλά και σημαντικού μέρους του όγκου των υπόγειων υδάτων:
Στην εγγύτατη περιοχή εγκατάστασης του προκείμενου Αιολικού και πηγάζουν και συγκεντρώνονται τα νερά που υδρεύουν την τοπική μας κοινότητα της Βασιλειάδας.
Η σχετική απόσταση των υδρομαστεύσεων, δεν υπερβαίνει τα 300 - 400 μέτρα και ο «συλλέκτης» τόπος είναι ο χώρος που μέλλεται να «στηθούν» οι Αιολικές βιομηχανικές Εγκαταστάσεις!
Την εγγύτητα αυτή, μάλλον, μπορεί να καταδείξει και η αρμόδια τοπική υπηρεσία που διαχειρίζεται τα νερά της ύδρευσης της κοινότητας μας.
Το υψίπεδο (όπου προτίθεται να τοποθετηθεί η Βιομηχανική Αιολική Εγκατάσταση) είναι ένας σχετικά επίπεδος αυχένας, που «συγκεντρώνει» νερά, πέρα από τις φυσικές υδρολογικές διεργασιες που επιτελούνται στην επιφάνεια του και από τις εγγύς ψηλότερες κορφές, που, παρεμπιπτόντως, ισοπεδώθηκαν ήδη, από εργασίες εγκατάστασης στο «δίδυμο» Αιολικό του ΔΟΥΚΑ, παρανόμως βέβαια, και έχει μπλοκάρει προσωρινά η συνέχιση των έργων έως την εκδίκαση προσφυγής μας στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
(το «πράσινο» χρώμα Αιολικό ΔΟΥΚΑΣ με κόκκινο το παρόν ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ, στην παρακάτω εικόνα)
Επίσης από εδώ ξεκινούν και οι πολλές πηγές του Παλαιοπόταμου («Στάρα Ρέκα») που τροφοδοτεί με τα νερά του ένα φράγμα – ταμιευτήρα εμπλουτισμού υδροφορέων και άρδευσης των τοπικών καλλιεργειών, τους υπόγειους υδροφορείς στην συνέχεια της διαδρομής του στο ευρύτερο λεκανοπέδιο και εν τέλει την λίμνη της Καστοριάς. Προφανώς είναι απόλυτα αναγκαία η διασφάλιση της παροχής του (είναι η πιο μεγάλη επιφανειακή ροη προς την λίμνη) και για την «ζωή» της ίδιας της λίμνης Καστοριάς.
Σε μικρή απόσταση, επίσης, στα ριζά του Αυχένα (ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ), προς την πλευρά του Παλαιοπόταμου – Μελισοτόπου - Βασιλειάδας και μέχρι το επίπεδο της τεχνητής λίμνης, επίσης εμπλουτίζουν με τα νερά τους, τις φυσικές επιφανειακές ροές τουλάχιστον δέκα πηγές από τις οποίες τέσσερις «ικανές» πηγές (που από ορισμένες εμπλουτίζεται συμπληρωματικά και το υπάρχον δίκτυο ύδρευσης Βασιλειάδας (Αγ. Κυριακή, Μπέλα Βόντα, Κουρούλιστα, Ντάπτσουβα). Να σημειώσουμε ότι ειδικά τα νερά που προέρχονται από τους θύλακες αυτού του αυχένα, στα παλιότερα χρόνια χρησιμοποιούνταν και για ιδιαίτερους ιαματικούς σκοπούς, όπως ορισμένου τύπου δερματίτιδες!(πληροφορία από κατοίκους ετών κοντά αιώνα)
Προφανώς θα επηρεαστούν τα υδατικά αποθέματα, τόσο της ύδρευσης του χωριού μας της Βασιλειάδας, όσο και τα απαραίτητα αποθέματα νερών άρδευσης, που σημειωτέον είναι επακριβώς οριακά για κάθε περίοδο άρδευσης.
Παραθέτω τμήμα από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ φύλλο 23 Ιουλιου2024 με σχετική νομολογία: «ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΠΟΤΑΜΩΝ – ΛΑΠ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ», (Μέτρο Μ09Β0401, προστασία σημείων/πεδίων υδροληψίας που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση…).
Και το ανωτέρω Αιολικό ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ και το «δίδυμο» Αιολικό ΔΟΥΚΑΣ προτίθεται να «χτιστούν» επάνω από πηγές κοινοτικής ύδρευσης (Βασιλειάδας και Λεχόβου) …
(Το ίδιο συμβαίνει και στην Ανάντη πλευρά του Αυχένα ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ που ξεκινούν οι πηγές του ποταμού των Ασπρογείων (Σκλήθρος), όπου υδροδοτείται μικρό Φράγμα Η/Π, το αρδευτικό Ασπρογείων - Σκλήθρου, καθώς και ο εμπλουτισμός των λιμναίων συστημάτων Ζάχαρης, Χειμαδίτιδας μέχρι Πετρών και Βεγορίτιδας…)
Ανοικτός και διαρκής ο κίνδυνος ρύπανσης:
Ανοικτή είναι και η απειλή επιβάρυνσης και ρύπανσης των πηγών και των υδροφορέων από τα χρησιμοποιούμενα υλικά και τις διαρροές τους, όπως για παράδειγμα από τα τεράστια φόρτια υγρών και λαδιών λειτουργίας και ψύξης που ανέρχονται σε τόνους για κάθε μια Α/Γ, και είναι απόλυτα τοξικά για τα νερά εάν διαφύγουν έστω και μικροποσότητες από λάθος ή κατασκευαστική αστοχία (δεδομένα κατασκευαστικά και λειτουργίας).
Συνεπώς, είναι πολύ κρίσιμη για το όλο τοπικό οικοσύστημα η επιβάρυνση του με την εγκατάσταση Βιομηχανικων Αιολικών που σημειωτέον είναι από τα πιο τεράστια που τοποθετούνται τελευταίως (115 μέτρα ύψος πύργου και συν αλλά 85 μέτρα τα πτερύγια , σύνολο πάνω από 200 μέτρα!)
ΕΝΟΤΗΤΑ Β) Τεκμηρίωση αντίθεσης εγκατάστασης Αιολικού, από άποψη ενεργειακού ισοζυγίου
Το πλανητικό πρόβλημα:
…Το πλανητικό πρόβλημα (μιάς και αυτό είναι το κεντρικό διακύβευμα) είναι η αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και η αποφυγή δραστηριοτήτων απόρριψης «περίσσειας» θερμότητας σε αυτήν (και όχι το CO2 που δεν είναι «ρύπος» όπως αναφέρεται ή υπονοείται στην παρούσα ΜΠΕ, αλλά φυσικός πόρος ζωής*).
*Από το 1958 είναι γνωστή η καμπύλη (διάγραμμα) του Charles Keeling, που έδινε μια ανοδική εκτίμηση για το Διοξείδιο.
130 δις τόνοι CO2 εκλύονται ανά έτος από φυσικές διεργασίες, 120 δις τόνοι απομειώνονται από την φωτοσύνθεση, 8 δις τόνοι προέρχονται από την «τεχνητή ανθρωπογενή έκλυση» (βιομηχανία, ενέργεια, δραστηριότητες…).
Οι «ανθρωπογενείς» εκλύσεις CO2 ανέρχονται στο 4% στον ετήσιο κύκλο Διοξειδίου (οι πυρκαγιές κατ’ έτος πολλές φορές ξεπερνούν το 5- 10 %!).
Έλλειμμα στην απομείωση 10 δις τόνοι!
Μπορούμε να παρέμβουμε και στις δυο περιοχές…
Ωστόσο το CO2 είναι ένα πολύ αμβλύ εργαλείο, α) γιατί έχει ποσοστό 0,04% (κυμαινόμενο) στην ατμόσφαιρα και περίπου 11% συμβολή στην κατακράτηση θερμότητας (72 cal/ γρ), έναντι του νερού με ποσοστό 4% (σταθερό παγκόσμια όχι όμως πάντα κατά τόπους ) και 80% κατακράτηση ενέργειας (590 cal/γρ) από επανακτινοβολία και β) γιατί υπάρχουν 38.000 δις τόνοι CO2 στους ωκεανούς, (στην ξηρά περίπου 750 δις τόνοι) που είναι ένα τεράστιο buffer καθυστέρησης απομείωσης.
Για αυτό θα χρειαστούν αιώνες ή ίσως είναι και ανέφικτο (μηδενικών αλλά και αρνητικών εκπομπών CO2 ) για ενδεχόμενη απομείωση του και την σχετική επίδραση του στην «τεχνητή» υπερθέρμανση και στα υδρολογικά άκρα.
Το κατώφλι της υπερθέρμανσης (1,5 βαθμοί Κελσίου) που τέθηκε στο Παρίσι (παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα) χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο!
(στο σκαρίφημα εμφαίνεται σαφώς η απορρόφηση Ηλιακής ακτινοβολίας από τα λεγόμενα αέρια του θερμοκηπίου)
Έχουμε δυο πραγματικότητες: α) έχουμε μόνο λίγα χρόνια (δεκαετίες;) που αντέχουμε ακόμη, με τον τρόπο που αυτά τα ακραία κλιματικά φαινόμενα επιταχύνονται και επηρεάζουν την οικονομική, οικολογική και κοινωνική σταθερότητα στον πλανήτη μας και β) ότι η επιστήμη υπαγορεύει ότι δεν μπορούμε πραγματικά να μειώσουμε αυτά τα υδρολογικά άκρα από την μείωση των εκπομπών ή των επιπέδων CO2 !
Το Διοξείδιο του Άνθρακα είναι φυσικός πόρος ζωής, απαραίτητος για την ενυδάτωση των εδαφών, για την ανάπτυξη του πράσινου μανδύα της γης και την διαδικασία φυσικής ψύξης και δροσισμού της ατμόσφαιρας!
Το ποσοστό (κατά βάρος) του Διοξειδίου στην ατμόσφαιρα είναι μόλις 400ppm (μέρη στο εκατομμύριο) ή το 0.04%!
Αν αναλογιστούμε ότι οι ανθρωπογενείς απορρίψεις (Βιομηχανία, Ενέργεια, αυτοκίνητα, μεταφορές κ.λπ.) ανέρχονται στο 4%, στον ετήσιο κύκλο του Διοξειδίου στην ατμόσφαιρα, τότε, μαθηματικά υπολογίζουμε, για επίδραση, από τα 400 ppm, τα 16 ppm ανθρωπογενών απορρίψεων ή ενός ποσοστού 0.0016% Διοξειδίου του Άνθρακα, στην υπερθέρμανση του πλανήτη!
Ποιος, λογικά, μπορεί να φανταστεί ότι αυτή η απειροελάχιστη ποσότητα, που μπορεί να απομειωθεί αύθις (ειδικά το ποσόν ενέργειας - θερμότητας που παρακρατεί) με μερικά ακόμη δέντρα και πράσινη βλάστηση επιδρά τόσο ισχυρά; (5% αύξηση του πράσινο στον πλανήτη, εξισορροπεί το 1% της παρακράτησης θερμοκρασίας στο «τεχνητό» μέρος του θερμοκηπίου, από όλα τα αέρια του θερμοκηπίου και βασικά το νερό!)
Ξοδεύουμε τρισεκατομμύρια από τους πόρους της ανθρωπότητας για την δήθεν «απομείωση» του, πως μπορούν να δικαιολογηθούν;
Εάν δε, εκτιμήσουμε ότι και η σχέση Διοξειδίου με την αύξηση της θερμοκρασίας δεν είναι γραμμική (οι σχετικές καμπύλες, συνήθως, δείχνουν ότι η θερμοκρασία προηγείται της σχετικής αύξησης του Διοξειδίου* (* δες Δημήτρης Κουτσογιάννης : https://www.itia.ntua.gr/el/docinfo/2064/) τότε το μέγεθος της ανοησίας των σχετικών πολιτικών επιλογών είναι «κοσμικών» διαστάσεων!
Το κύριο αίτιο της υπερθέρμανσης του πλανητικού θερμοκηπίου είναι η περίσσεια θερμότητας, υψηλής θερμοκρασίας επανακτινοβολίας (επιστρεφόμενης από την γήινη επιφάνεια) από την εισερχόμενη του ήλιου.*
(*«…Τις συνθήκες του θερμοκηπίου τις διαμορφώνει, και δίνει ζωή στον πλανήτη, η υδρολογία, η ίδια, επίσης, και «σκοτώνει».
Η Γη ως πλανήτης λαμβάνει από τον Ήλιο, συνεχώς, περίπου 342 watt ενέργειας ανά τετραγωνικό μέτρο, κατά μέσο όρο, και για να διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία της, προφανώς, πρέπει να «επιστρέφει» 342 Watt ανά τετραγωνικό μέτρο πίσω στο διάστημα.
Είναι απολύτως αποδεκτό ότι το «ενισχυμένο μη φυσιολογικό» φαινόμενο του θερμοκηπίου έχει ως αποτέλεσμα να διατηρήσουμε επιπλέον 3 watt ενέργειας (σε θερμότητα) ανά τετραγωνικό μέτρο στην ατμόσφαιρα της γης.
Πρέπει να επιστρέψουμε αυτά τα επιπλέον 3 watt, πίσω στο διάστημα!...»)
… Διατηρώντας, λοιπόν, τις επιφάνειες του εδάφους προστατευμένες (κύρια με την αύξηση της πράσινης βλάστησης, χωρικά και χρονικά), ενυδατωμένες και δροσερές (με την μετατροπή του CΟ2 της ατμόσφαιρας σε σταθεροποιημένο Άνθρακα στο έδαφος*) μπορούμε να απορρίψουμε μαζικά και απευθείας τον ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΟΔΗΓΟ ΤΟΥ «ΤΕΧΝΗΤΟΥ» ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ.
(«Η ποσότητα της επανακτινοβολίας - θερμότητας που «μεταφέρεται» από μια επιφάνεια, διέπεται από την θερμοκρασία της επιφάνεια της στην τέταρτη δύναμη» Q=5.67x10-8xExT4 , εξίσωση των Stefan – Boltzmann ).
(* «…Ένα βασικό σημείο δράσης, για την ενυδάτωση του εδάφους, είναι η αναγέννηση του άνθρακα του εδάφους της Γης (το «σφουγγάρι Άνθρακα»). Αυτή η αναγέννηση στο «σφουγγάρι» είναι που επιτρέπει να διεισδύσει, να διατηρήσει και να διαθέσει, το νερό της βροχής σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. (1% Άνθρακας αντιστοιχεί σε 2% περίπου Οργανική ουσία, 1 γρ Άνθρακα συγκρατεί 8 γρ νερού και στο σύμπλοκο του εδάφους μέχρι 30 γρ. ή αλλιώς, λιγότερο από 2% οργανική ουσία συγκρατεί 5 cm βροχή σε βάθος 30 cm εδάφους, πάνω από 5%, 50,8 cm βροχής).
Η διαδικασία αυτή συντελείται από την συνέργεια της Ηλιακής ακτινοβολίας - ενέργειας, του Διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας και του νερού ( ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΗ δε, καλείται η διεργασία αυτή).
Με την διεργασία της φωτοσύνθεσης έχουμε την ανάπτυξη της πράσινης βλάστησης, που «εναποθέτει», μέσω μιας σειράς διεργασιών και συνεργειών, σταθεροποιημένο Άνθρακα στο έδαφος.
Έτσι το έδαφος συγκρατεί αρκετό νερό, αυξάνει με φυσικό τρόπο την παραγωγικότητα του, αυξάνοντας την ανάπτυξη της φυτικής μάζας και εν κατακλείδι διασφαλίζοντας μεγιστοποίηση της διαπνοής και… την διατροφική μας επάρκεια!
Είναι αυτό που επιτρέπει στα φυτικά συστήματα να παρατείνουν τη μακροζωία της πράσινης ανάπτυξής τους και την διαπνοή της και συνεπώς την φυσική υδρολογική ψύξη του πλανήτη…»).
Και μπορεί να γίνει αυτό, ανεξάρτητα από τα πόσα μόρια αερίων του θερμοκηπίου βρίσκονται στον αέρα, γιατί εξ ορισμού ένα αέριο του θερμοκηπίου δεν μπορεί να απορροφήσει θερμότητα που δεν ακτινοβολείται εκ νέου!
…Ας ψάξουμε με τι θα «ψύξουμε», λοιπόν, τους τόπους μας και τον πλανήτη αφού δεν «βλέπουμε» ούτε το δέντρο ούτε το δάσος!
Στην φύση δεν υπάρχουν «ανταμοιβές» ή «τιμωρίες», υπάρχουν μόνο συνέπειες!
Περί ενεργειακού ισοζυγίου Όσο αφορά τις Α/Γ :
Όπως δείχνεται και στον, πιο κάτω, σύνδεσμο (από τα ελάχιστα μετρημένα και δημόσια δηλωμένα, στοιχεία στο πεδίο, που όμως σήμερα είναι απόλυτα εφικτό έως πολύ εύκολο να υπάρχουν. Ωστόσο είναι ερώτημα πως και ποιος θα μπορούσε να τα αντλήσει και να δώσει αντικειμενικά την πληροφορία και τις τεράστιες διαστάσεις των συνεπειών στο κλίμα και στην ακραία έκφραση των φαινομένων του):
( https://liouzasstefanos.blogspot.com/2023/07/v-behaviorurldefaultvml-o.html)
«…Η σχέση «ωφέλιμη» ενέργεια παραγωγής προς ενέργεια «απορριπτόμενη» θερμότητας (μη δροσισμού στα κατάντη και τοπική επανακτινοβολία) των Αιολικών Βιομηχανικων Εγκαταστασεων, είναι περίπου: 1 / 6.7 MWh! (2,85 MWh από άμεσο εμποδισμό ψύξης στα κατάντη + 3,85 MWh από αύξηση τοπικής επανακτινοβολίας)
Εάν όλη η ετήσια ηλεκτρική ενέργεια περί τα 50Χ106 MWh στην Ελλάδα παραχθεί μόνο από Βιομηχανικές Αιολικές θα ανέβαζε την θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα της χώρας (σε όγκο όσο η επιφάνεια της επί ύψος 3000m) κατά 0,320c ετησίως!...
Εάν όλη η ετήσια ηλεκτρική ενέργεια περί τα 50Χ106 MWh στην Ελλάδα παραχθεί μόνο από λιγνίτη με απόδοση 35% και θερμική απόρριψη 65% πρωτογενούς παραγωγής ενέργειας στην ατμόσφαιρα της χώρας, ως θερμότητα, (σε όγκο όσο η επιφάνεια της επί ύψος 3000m) θα ανέβαζε την θερμοκρασία της κατά 0,080c ετησίως.
Δηλαδή τα Αιολικά συμβάλλουν στην υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας κατά 4 φορές πιο γρήγορα από τον λιγνίτη και 1,64 φορές πιο γρήγορα από τα Φ/Β, εξαιτίας της παρεμπόδισης δροσισμού (στα κατάντη) από τις φυσικές ροές των ανέμων! (σχετική απόδειξη στον ανωτέρω σύνδεσμο που τεκμαίρεται από μετρήσεις (δημοσιευμένες) σε πεδίο Εγκατάστασης…»)
Συμπέρασμα:
…Υστερεί κατά πολύ έναντι των κλασικών συμβατικών (μείγμα), που είναι περίπου 1/1 (βιβλιογραφία).
Συγκρίσεις και επιπτώσεις:
Α. Για κάθε 1 MW εγκατεστημένης ισχύος από Α/Γ, παίρνουμε χρήσιμη περί τα 1.138,8 MWh ετησίως, αλλά ταυτόχρονα έχουμε παρεμπόδιση δροσισμού στα κατάντη, ή θερμική επιβάρυνση περί τα 7.621,2 MWh.
Β. Αυτό το ποσό θερμότητας αντιστοιχεί σε περίπου 7.621,2 Τόνους CO2!
Τόσο ποσό θερμότητας-ενέργειας, υποτίθεται ότι συγκρατούνται σε μόρια του CO2,σύμφωνα με την «επικρατούσα», επιβεβλημένη δια νόμων θεωρία!. Άρα «παρά-γεμίζουμε» τα υπάρχοντα ήδη μόρια CO2 στην ατμόσφαιρα με θερμότητα – έως και 72 cal ανά γραμμάριο!
Ωστόσο, όμως, το ποσό αυτό θερμότητας «απορρίπτεται» βασικά, κατά 80%, στους υδρατμούς της ατμόσφαιρας με αντίστοιχες υδρολογικές επιπτώσεις και συνέπειες τοπικές και γενικές!)
Γ. Για κάθε 1 MW εγκατεστημένης ισχύος από Α/Γ και της αντίστοιχης απορριπτόμενης θερμικής ενέργειας ετησίως (παρεμπόδισης δροσισμού στα κατάντη και από την τοπική επανακτινοβολία, όπως ήδη έχουμε αναφέρει πιο πάνω), απαιτούνται περίπου 600 δεκάμετρα δέντρα ή περί τα 50 -100 στρέμματα μεικτού τοπικού μας δάσους, για αντιστοίχηση δροσισμού της ατμόσφαιρας, από την διαπνοή τους!
Δ. Για κάθε 1 MW εγκατεστημένης ισχύος από Α/Γ και την ετησία «ωφέλιμη» παραγωγή τους σε ηλεκτρική ενέργεια, αντιστοιχούν περί τις 2 ώρες λειτουργίας του Υπερσύγχρονου «Πτολεμαΐδα 5»!
(Ένας χρόνος «παραγωγής» Α/Γ, έναντι 2 ωρών «Πτολεμαΐδα 5» και με 4 φορές λιγότερες θερμικές απορρίψεις στην ατμόσφαιρα για την ίδια ενέργεια!)
Έτσι, για το παραπάνω έργο «ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ» (ονομαστικής ισχύος περί τα 40 MW) θα έχουμε ετησίως:
Α. «Ωφέλιμη» παραγωγή ενεργειας ετησίως: 40Χ1138,8 = 45.552 MWh και «Απορριπτόμενη» ετησίως στο περιβάλλον θερμική (παρεμπόδιση δροσισμού στα κατάντη και τοπική επανακτινοβολία): 40Χ7621,2 = 304.848 MWh
Β. Η θερμότητα που εκπέμπεται αντιστοιχεί (η «απορριπτόμενη» θερμική ενέργεια δηλαδή) σε υπερθέρμανση 304.848 τόνων CO2 ετησίως! (Ωστόσο το ποσό αυτό θερμότητας «απορρίπτεται» βασικά στους υδρατμούς της ατμόσφαιρας με τις αντίστοιχες υδρολογικές επιπτώσεις που τείνουν σε ακραίες εκφράσεις, τοπικές και γενικές!)
Γ. Αντιστοίχηση σε απαραίτητα δέντρα για την εξισορρόπηση της υπερθέρμανσης: 40Χ 600 = 24.000 δέντρα ή 2.000 - 4.000 στρέμματα τοπικού μας δάσους !
Δ. Αν συγκρίνουμε με την «Πτολεμαΐδα 5» (ονομαστικής ισχύος 600 MW), τότε η όλη ωφέλιμη ενέργεια που λαμβάνουμε από το ανωτέρω έργο Ετησίως, ανέρχεται σε 80 h (ώρες) παραγωγής του Πτολεμαΐδα 5, (με 4 φορές λιγότερες θερμικές απορρίψεις) !
Ήτοι συμπερασματικά:
Τα επίπεδα ενεργειακής απόδοσης από τα Αιολικά είναι «πενιχρά» και οικονομικά, μάλλον, μη βιώσιμα (πέρα από επιδοτήσεις και «επιβαλλόμενες» πολιτικές στήριξης που τις πληρώνουμε όλοι μας, και μέσω της αυξημένης τιμής του Ηλεκτρικού Ρεύματος).
Σε σχέση και με τις ολικές, δυσμενείς επιπτώσεις (τόσο σε προβλεπόμενες πτυχές από τις ΜΠΕ και ΕΟΑ, όσο και κύρια σε πτυχές, που ούτε καν σημειώνονται, που είναι από τις πιο σημαντικές), μπορούν να χαρακτηριστούν, για την παρούσα φάση οικονομικής, τεχνολογικής και κοινωνικής εξέλιξης, αχρείαστα!
Συμπληρωματικά να συνεκτιμήσουμε ότι οι δυνατότητες απόληψης Αιολικής Ενέργειας είναι πολύ περιορισμένες (σε αντίθεση με το επικρατούν αφήγημα).
Μονο το 2% περίπου της Ηλιακής Ενέργειας «μετατρέπεται» στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας, σε ροές ανέμων.
Μπορούμε να «συλλάβουμε» έως 59% των ροών αυτών (θεωρητικά-νόμος Μπέτζ) και να «μετατρέψουμε» το πολύ περί το 35% σε Ενέργεια.
Όλη η χώρα να «γεμίσει» Αιολικά μπορεί να καλύψει δυναμικό ροών ανέμων (αιολικό) έως 10.000 MW, ήτοι περί το 10 -15% των ετήσιων αναγκών της χώρας.
Συνεπώς είναι, μιά εκ προοιμίου, και ανεπαρκής και κοστοβόρα και περιβαλλοντοκτόνα «λύση» για το Ενεργειακό (που πληρώνεται εξ ολοκλήρου από τα βαλάντια των νοικοκυριών).
Με όλο αυτό το Περιβαλλοντικό, οικονομικό και Κοινωνικό κόστος τείνει να καταστεί ακόμη μια «συλλογική παραδρομή» της ανθρωπότητας (μάλλον της επικρατούσας πολιτικής και κοινωνιολογικής αντίληψης).
ΕΝΟΤΗΤΑ Γ ) Παρατηρήσεις στην ΜΠΕ και στην ΕΟΑ
Γενικά:
Δυστυχώς στις «περιβαλλοντικές μελέτες» των Εταιρειών, όπως και στην προκείμενη, τόσο για τις Φ/Β όσο και τις Αιολικές Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις αναφέρονται οι γνωστοί “copy paste” «τυφλοσούρτες», χωρίς μετρήσεις στο πεδίο για τι πιο κρίσιμες παραμέτρους εκτίμησης, αποτελώντας έτσι προσχηματική ανάγκη που διαμορφώνεται από τους πολύ ελάχιστους απαιτούμενους όρους ή περιοχές και τομείς διερεύνησης που αιτεί η Δημόσια Αρχή Αδειοδοτήσεων (το Κράτος δηλαδή και οι εκάστοτε κυβερνήσεις).
Και είναι, φυσικά, στενά ιδεοληπτικές με εμμονή στο κυρίαρχο «αφήγημα», (το οποίο, ωστόσο, βρίσκεται ήδη, στα όρια ενός γενικότερου προβληματισμού και αμφισβήτησης). Επίσης έχει πολύ περιορισμένα αντικείμενα αξιολόγησης.
Επίσης οι «εκτιμήσεις» της, είναι έως και αντιφατικές και εμφανώς μεροληπτικές (υπέρ των παραγγελιοδόχων Εταιρειών), ως προς τα πορίσματα και συμπεράσματα που δεν συνάδουν ακόμη και με πολλά από τα στοιχεία των περιορισμένων μετρήσεων πεδίου (που αφορούν, κατά βάση, πανίδα και χλωρίδα).
Απολείπονται φυσικά στοιχεία μετρήσεων που αφορούν βασικές περιβαλλοντικές επιδράσεις-επιπτώσεις, όπως, για παράδειγμα, επιδράσεις στην τοπική υγρασία, στην διαμόρφωση των πυρήνων συμπύκνωσης υδρατμών, στην ενυδάτωση των υπόγειων υδροφορέων, στην αναστολή της ροής των ανέμων και τις τοπικές και ευρύτερες κλιματικές επιδράσεις και επιπτώσεις, στοιχεία και πτυχές που αφορούν δηλαδή την ουσία της παγκόσμιας κινητοποίησης για την διατήρηση των όρων ζωής στο γήινο φυσικό θερμοκήπιο.
Αυτών δηλαδή των στοιχείων που η άμεση και ακραία μεταβολή τους αποκαλείται «κλιματική αλλαγή».
Σήμερα είναι δυνατές οι μετρήσεις στο πεδίο, είτε με δορυφορικές λήψεις, είτε με σύγχρονες τεχνολογίες και συσκευές, τόσο των μεταβολών στην θερμοκρασία τους εγγύς περιβάλλοντος, όσο και της σχετικής υγρασίας της περιοχής, των ροών των ανέμων και πολλές άλλες περιβαλλοντικές και κλιματικές παράμετροι (όπως επίσης και μετρήσεις που αφορούν πανίδα και χλωρίδα).
Άρα μπορούν να εκτιμηθούν πιο πραγματικές συνέπειες στο τοπικό και ευρύτερο περιβάλλον και αντίστοιχα στο τοπικό και ευρύτερο κλίμα!
Ωστόσο, αυτές οι μετρήσεις θα πρέπει να συντελεστούν (και να «ελεγχτούν») από αντικειμενικές αρχές.
(Οι Δημόσιες Αρχες οφείλουν να είναι, αλλά αυτό δεν (απο)δείχνεται καθότι ρυθμίζουν οι ίδιες το εύρος και τα όρια των «απαιτούμενων» μελετών που σήμερα είναι περιορισμένο, καθιστώντας τες έτσι σχεδόν «προσχηματικές»)
Ενδεχόμενα, ίσως, κάποιες ανεξάρτητες αρχές και επιστημονικά ιδρύματα, συνεπικουρούμενα και από δημόσιο έλεγχο, θα μπορούσαν να αποδώσουν πιο πραγματικά και ολιστικά τις συνέπειες τοπικά και ευρύτερα πλανητικά από τέτοιες μεγάλου βεληνεκούς Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις επάνω σε όλες σχεδόν τις βουνοκορυφογραμμές.
Ειδικότερα για την παρούσα ΜΠΕ:
Έχουμε για το παρόν Αιολικό «ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ» τις, προς διαβούλευση, ΜΠΕ και ΕΟΑ (της Εταιρείας) που όσο περιορισμένο και στενό και αν είναι το περιεχόμενο τους, προκύπτουν, εντούτοις και, σημαντικά ζητήματα προβληματισμού.
Η ΜΠΕ Αναφέρει ως γενικά συμπεράσματα – αντιλήψεις (με κόκκινο οι απόψεις της Εταιρείας, μέσω της ανωτέρω Μελέτης και με τυπικό χρώμα οι αντιρρήσεις εν είδη διαλόγου):
«…Οφέλη που αναμένονται σε τοπικό, περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο.
Το προτεινόμενο αιολικό πάρκο αναμένεται να συνεισφέρει στην ηλεκτροδότηση και στην περιβαλλοντική ελάφρυνση της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας καθώς και στην κάλυψη ενός (μικρού έστω) μέρους του συνόλου των ενεργειακών αναγκών της χώρας και των στόχων που αναλύθηκαν διεξοδικά παραπάνω.
Η λειτουργία του αιολικού πάρκου θα επιφέρει οφέλη για την εθνική οικονομία, την εθνική ασφάλεια, τη δημόσια υγεία και την εξυπηρέτηση άλλων λόγων δημοσίου συμφέροντος.
Μη αντικειμενική προσέγγιση.
Δεν είχε ποτέ πρόβλημα επάρκειας ενέργειας και μάλιστα φθηνής η Δ. Μακεδονία.
Η περιβαλλοντική ελάφρυνση, σε σχέση με τις μέχρι σήμερα παρεμβάσεις σε βουνά και πεδινές εκτάσεις με την δέσμευση τεραστίων εκτάσεων και την υποβάθμιση τους σε ερημικά Βιομηχανικά τοπία και η παράλληλη δέσμευση των νερών του Αλιάκμονα και κάθε μικρού ποταμού της περιοχής μας (βλέπε Γράμμος, Πρέσπες, κ. α.), προφανώς δεν μπορεί να τεκμηριωθεί.
Η σημερινή, και η επαπειλουμένη για αύριο, Περιβαλλοντική κατάσταση, υπερβαίνει σε επιβαρυντικές επιπτώσεις από την προηγούμενη.
Δεν χαρίζουμε ασυλία στις επιπτώσεις από την Βιομηχανία του λιγνίτη, αλλά οι συγκρίσεις σήμερα στην πράξη δεν στοιχειοθετούν περιβαλλοντική «ελάφρυνση».
Όσο για «την εξυπηρέτηση άλλων λόγων δημοσίου συμφέροντος» ούτε έχουν ποτέ αναλυθεί, ούτε ποτέ έχει συζητηθεί δημόσια το περιεχόμενο τους.
Τα οφέλη για την Εθνική Οικονομία από την εγκατάσταση του προτεινόμενου Αιολικού Πάρκου θα είναι τα ακόλουθα:
✓ Εξοικονόμηση εισαγομένων καυσίμων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, λιθάνθρακας). Η λειτουργία ενός τυπικού αιολικού πάρκου, ισχύος 15 MW, προσφέρει ετήσια την ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζονται 15.000 οικογένειες περίπου και εξοικονομεί περίπου 4.500 τόνους ισοδύναμου πετρελαίου.
Ατεκμηρίωτο.
Οι εισαγωγές καυσίμων και δη πανάκριβου σχιστολιθικού φυσικού αερίου έχουν φτάσει σε ύψη ρεκόρ (σε βάρος πάντα του κάθε οικογενειακού εισοδήματος, από φόρους και από τους υπέρογκους λογαριασμούς). Και όσο αυξάνεται η Βιομηχανική Εγκατάσταση Αιολικών και Φωτοβολταικών, τόσο θα αυξάνεται και η ανάγκη εισαγωγής καυσίμων για να εξασφαλίζουν την σχετικά αναγκαία Σταθερότητα και Συνεπή Αδιατάρακτη λειτουργία των Δικτύων παροχής ενεργειας.
✓ Συμβολή στον περιορισμό των οικονομικών συνεπειών της κλιματικής αλλαγής (πλημμύρες, πυρκαγιές, ξηρασία).
Εικασία.
Δεν τεκμαίρεται από την πραγματικότητα. Ίσα - ίσα που έχουμε (και θα επαυξάνεται) έξαρση των ακραίων κλιματικών φαινομένων, τόσο τοπικά όσο και πλανητικά, και αυτό συνδέεται άμεσα (υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί λόγοι) και με την Βιομηχανία Αιολικών και Φωτοβολταικών.
( Στην παρούσα παρέμβαση παραπάνω, υπάρχουν και σχετικές, απόπειρες εξήγησης του σημαντικότατου αυτού περιβαλλοντικού, οικονομικού και κοινωνικού δείκτη).
Για περισσότερα, https://liouzasstefanos.blogspot.com/2024/04/blog-post_23.html)
✓ Ενίσχυση και αποκέντρωση της εγχώριας βιομηχανίας ενέργειας και κατά συνέπεια κέρδος από τον περιορισμό των απωλειών ηλεκτρικής ενέργειας στην μεταφορά που φτάνουν σε ορισμένες περιπτώσεις και το 10%.
Προφανέστατα τεχνικά άστοχη εκτίμηση.
Τα δίκτυα μεταφοράς πολλαπλασιάζονται αλματωδώς για να «χωρέσουν» ακόμη και «αχρείαστες ποσότητες» Ενέργειας.
Εφόσον οι τόποι παραγωγής έχουν διασπαστεί και υπερπολλαπλασιάζονται άρδην, και ούτως ή άλλως η Ενέργεια «ταξιδεύει» για το αδηφάγο Κέντρο της Αττικής και όπως διατείνονται «πολιτικοί ταγοί» , σε Ευρωπαϊκά Κέντρα (ως ΜΠΑΤΑΡΙΑ της Ευρώπης), οι «απώλειες» λόγω ευρείας επέκτασης του Δικτύου Μεταφοράς θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερες, ως ποσότητα, στην παρούσα φάση…
✓ Καταπολέμηση της ανεργίας στην περιφέρεια και της μετανάστευσης εξειδικευμένου τεχνικού προσωπικού...
Η εκτίμηση αυτή είναι, ιδιαίτερα για την περιοχή Δυτικης Μακεδονιας, τουλάχιστον ατυχής.
Με χιλιάδες θέσεις εργασίας χαμένες, την φτώχεια στα ύψη και τους μισούς κατοίκους της περιοχής, ιδιαίτερα τους νέους μας, στις θερινές «σαιζόν» των γκαρσονιών και στην μετανάστευση είναι τουλάχιστον εμπαιγμός και κοινωνική ύβρις. Η λεγόμενη «απολιγνιτοποίηση» έχει δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις στην περιοχή.
Αύξηση της απασχόλησης δεν ισχύει. Οι «επενδύσεις» αυτές δεν αφορούν τις τοπικές κοινότητες και δεν δεσμεύονται στον τομέα της τοπικής απασχόλησης.
Είναι μια «έκρηξη» σε κινήσεις ξένων αμοιβαίων κεφαλαίων, με στόχο «άδειες εγκατάστασης», μόνο για να πουλήσουν γρήγορα προσφορές για «γρήγορα» κέρδη, ήτοι: καθαρά κερδοσκοπικές με έναν μονομερή αποδέκτη των υπερκερδών (απρόσμενων άλλωστε), στο όνομα του “NET ZERO” (Μηδενικές εκπομπές, δήθεν, Διοξειδίου του Άνθρακα, Πράσινη , δήθεν, Ενέργεια).
β) Τα οφέλη για την Εθνική ασφάλεια από την εγκατάσταση του προτεινόμενου Αιολικού Πάρκου
θα είναι τα ακόλουθα:
✓ Παράταση διάρκειας εγχώριων αποθεμάτων ενεργειακών πόρων (λιγνίτης).
Από πότε κόπτονται οι «μελέτες» και οι Εταιρείες Αιολικών, για την διατήρηση των αποθεμάτων λιγνίτη;
Αναγνωρίζεται δηλαδή η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ σημασία του λιγνίτη και η εγχώρια διατήρηση για μελλοντική χρήση ή η παρακαταθήκη ασφάλειας, εν γένει των ενεργειακών πόρων!
Ορθά!
Αλλά εν τέλει: Είναι η Αιολική η τεχνολογία του μέλλοντος στην ενέργεια οπότε ο λιγνίτης ως απόθεμα ενεργειακό είναι αχρείαστος ή διαβλέπεται ήδη η περιοριστική ενεργειακή εξέλιξη μέσω των Αιολικών, οπότε ο λιγνίτης είναι στρατηγικό ενεργειακό απόθεμα!
✓ Ενίσχυση ενεργειακής ανεξαρτησίας και ασφάλειας εφοδιασμού καυσίμου. Η λειτουργία ενός τυπικού αιολικού πάρκου, ισχύος 15MW, εξοικονομεί περίπου 4.500 τόνους ισοδύναμου πετρελαίου.
Η λειτουργία ενός «πάρκου» Αιολικών 15 MW, δημιουργεί περίσσεια υπερθέρμανσης, τοπικά και στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, περίπου ισοδύναμη με 112.500 MWh! (όπως έχει ήδη καταδειχτεί στην ενότητα Β).
Αυτό ισοδυναμεί με την καύση 11.250 Τόνων πετρελαίου, έτσι στον αέρα! (Θερμογόνος ισχύς πετρελαίου 10 Kwh/ltr)
Συνεπώς η ανωτέρω εκτίμηση είναι για τον «βρόντο»!
γ) Τα οφέλη για την Δημόσια Υγεία από την εγκατάσταση του προτεινόμενου Αιολικού Πάρκου θα
είναι τα ακόλουθα:
✓ Περιορισμός εκπομπών αερίων ρύπων του θερμοκηπίου και των καταστροφικών του
συνεπειών.
Φραστική, και μόνο, υπερβολή!
Οι επονομαζόμενοι «ρύποι και αέρια του θερμοκηπίου», δείξαμε παραπάνω ότι αυξάνονται με την, εκτοξευμένη στο διάστημα, ποσότητα καύσης σχιστολιθικού φυσικού αερίου για την αναγκαία εξισορρόπηση του Ενεργειακού Φορτίου και της Ομαλής λειτουργίας του (και μάλιστα πιο επιβαρυντικοί).
Αντικαταστήσαμε τον φθηνό και στρατηγικά πιο ισχυρό, για την χώρα μας, λιγνίτη.
Εννοεί ίσως την απαρχαιωμένη διαδικασία παραγωγής θέρμανσης και ενέργειας από καύση ξύλων, άνθρακα, εν γένει υδρογονανθράκων κλπ. και μπορεί να έχει δίκιο για μια πρώιμη φάση του ανθρώπινου πολιτισμού και αντίστοιχης τεχνολογίας.
Σήμερα η τεχνολογία έχει δυνατότητες σύλληψης κάθε μορφής ρύπου ή αερίου ακόμη και αυτού του Διοξειδίου του Άνθρακα που είναι το λίαν «επίδικο», αλλά σχετικά αθώο ή μετρίως υπεύθυνο (όπως καταδείξαμε στην ΕΝΟΤΗΤΑ Β) για την αύξηση της θερμοκρασίας του θερμοκηπίου του πλανήτη.
Και δεν είναι «ρύπος» το Διοξείδιο, είναι η πηγή και η ουσία της ζωής στον πλανήτη!
Ένα απαραίτητο (ενδιάμεσο), στάδιο Άνθρακα πριν και μετά τις «οργανοποιητικές» διεργασίες, για την συνέχεια και εξέλιξη της ζωής, στο γήινο θερμοκήπιο!
Οι καταστροφικές συνέπειες (στο θερμοκήπιο και κατ επέκταση στο κλίμα) προέρχονται από την περίσσεια θερμότητας, που συγκεντρώνεται κατά βάση στους υδρατμούς της ατμόσφαιρας, από τις ανθρώπινες εν γένει δραστηριότητες στον πλανήτη που τον επηρέασαν και συνεχίζουν να τον επηρεάζουν σημαντικά*.
*(σχετικά στοιχεία από: https://regenerate-earth.org/)
Ο πλανήτης μας, η Γη, είχε 14 δισεκατομμύρια εκτάρια γης χωρίς πάγο, με βλάστηση (πριν 8-10 χιλιάδες χρόνια – "Ολόκαινος").
Ως άνθρωποι, πήραμε 6,3 δισεκατομμύρια εκτάρια πρωτογενούς δάσους και το μετατρέψαμε σε καλλιεργήσιμη γη.
Έχουμε ακόμη 3.5 δισεκατομμύρια εκτάρια υπολειπόμενου πρωτογενούς δάσους.
Με βιομηχανική (και χημική) μονοκαλλιέργεια και εντατική βόσκηση 4 δισεκατομμύρια εκτάρια (γονατίζονται με την υπεροξείδωση).
Μετατρέψαμε επιτυχώς 5 δισεκατομμύρια εκτάρια πρωτογενούς βοσκότοπου σε έρημο.
Καίμε ετησίως 350 εκατομμύρια εκτάρια δάσους (10% του υπολειπομένου δάσους του πλανήτη).
Όλα αυτά συμβαίνουν ακόμη, προφανώς!
Έχουμε μείωση των βροχοπτώσεων κατά 25-30% !
Έχουμε ένταση των ακραίων μεταβολών, επικίνδυνες υδρολογικές συνθήκες και μεταβολές (κυκλώνες, πλημμύρες, ξηρασίες, πυρκαγιές, πλημμύρες…).
Έχουμε κατάρρευση γεωργικών συστημάτων…
Η επιβίωση ολόκληρης της οικονομίας είναι θεμελιώδης συνάρτηση της υγείας αυτών των οικοσυστημάτων (που τα καταστρέφουμε και τα συντρίβουμε εμείς οι άνθρωποι…)
Είμαστε ,λοιπόν οι άνθρωποι, πολύ θεμελιώδης γεωλογική και υδρολογική δύναμη!
Οι Δραστηριότητες αυτές, μπορούμε να δεχτούμε, ότι είναι δεν είναι "σχεδιασμένες" από πρόθεση ή εσκεμμένα αλλά μέσω της "ύβρεως" μας, ως άνθρωποι και συστήματα (οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά) προς την φύση!
Προκαλούν καταστροφικές συνέπειες…
Ωστόσο μπορούμε να συμβάλλουμε στην αποκατάσταση των φυσικών υδρολογικών διεργασιών, με μέσα απλά, εφικτά, οικονομικά, αποτελεσματικά, όμορφα για το περιβάλλον και την ανθρώπινη ζωή.
https://liouzasstefanos.blogspot.com/2024/04/blog-post_23.html
✓ Περιορισμός των επεμβάσεων για την εξόρυξη του λιγνίτη και από την απόθεση των
στερεών καταλοίπων (τέφρα).
✓ Θετικές επιπτώσεις στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον σε μία ευρύτερη περιοχή
από εκείνη που επηρεάζεται άμεσα από το έργο ή τη δραστηριότητα.
Η σύγκριση επεμβάσεων «εξόρυξης» για τα Αιολικά, από την φάση κατασκευής τους μέχρι την διαδικασία εγκατάστασης τους στα βουνα, είναι παρασάγγες απόσταση.
Οι «αριθμοί» λένε : 200.000 στρέμματα περίπου καλύπτουν τα ορυχεία λιγνίτη (από αυτά τουλάχιστον τα δύο τρίτα έπρεπε ήδη - με βάση τις σχετικές υποχρεώσεις - να αποκατασταθούν και να αποδοθούν σε χρήσεις δασοκάλυψης, γεωργίας…).
Η ζημιά στο περιβάλλον από την λειτουργία, με τα νέας γενιάς εργοστάσια, είναι απόλυτα ελεγχόμενη (προέκυψε και από ισχυρές πιέσεις και αγώνες τοπικών κινημάτων) και η σχετική απόδοση (ενέργεια χρήσιμη/ προς απορριπτόμενη στο περιβάλλον – σε υπερθέρμανση) ξεπερνά το 1/1 !
Και αυτή μπορεί ακόμη να βελτιωθεί («κλέβοντας» ένα μέρος της απόρριψης σε χρήσιμη τηλεθέρμανση!)
Τα Αιολικά καλύπτουν ήδη 1.200.000 στρέμματα σε εγκατεστημένες Αιολικές.
Η προοπτική δε, είναι πολλαπλάσια και μάλιστα επάνω σε αυχένες και βουνοκορυφογραμμές σε όλη την επικράτεια και σε απάτητα ακόμη τοπία, όπου εν πολλοίς διαμορφώνονται τα τοπικά κλίματα και η διαρκής καθημερινή ενυδάτωση των βουνών και των υπογείων υδροφορέων (έχω περιγράψει κάπως την φυσική διεργασία στην ΕΝΟΤΗΤΑ Α).
Ζημιά, προφανώς, γίνεται και στις δυο περιπτώσεις αλλά, επίσης προφανώς, από περιβαλλοντική, οικονομική, κοινωνική άποψη οι ζημιές από το «νεοφανές» φαινόμενο των Βιομηχανικων Αιολικών Εγκαταστάσεων είναι παρασάγγες μεγαλύτερες ήδη και χωρίς περιθώρια βελτιώσεων.
«… Όταν μιλάνε οι αριθμοί και τα στοιχεία (πόση έκταση γήινου μανδύα καταστρέφεται, πόσοι πόροι "ξοδεύονται", τι κοινωνικά οφέλη προσπορίζονται εν τέλει, πόση υπερθέρμανση «ταΐζει» η κάθε μορφή παραγωγής ενέργειας το γήινο θερμοκήπιο, κ.α.) και έχουμε την υπομονή και επιμονή να τα κρίνουμε τεχνικά και επιστημονικά, μάλλον θα υποστούμε τις συνέπειες μιας πολύ μεγάλης έκπληξης!...» https://liouzasstefanos.blogspot.com/2023/07/blog-post_27.html
✓ Συνεισφορά στη δραστική και οριστική μείωση του μεριδίου λιγνίτη στην
ηλεκτροπαραγωγή, την απολιγνιτοποίηση δηλαδή, με την πλήρη απένταξη του από το
εγχώριο σύστημα ηλεκτροπαραγωγής μέχρι το έτος 2028.
Αφελής ως πρόταση.
Είναι πολιτική απόφαση, ομολογουμένως, με διεθνείς πτυχές και συστημικές "εξυπηρετήσεις" συμφερόντων, στο όνομα Σωτηρίας του πλανήτη, που μέχρι σήμερα δεν έχουν αποδώσει θετικό πρόσημο σε κανένα από τα «επίδικα» περιβαλλοντικά ζητήματα και στοιχήματα ζωής.
Οι συνθήκες όλο και γίνονται δυσμενέστερες, παρόλο που πρακτικά έως και 20-30% της ενέργειας παράγεται από Βιομηχανικές Αιολικές και Φωτοβολταικά.
Ούτε σε συνθήκες παύσης, μόλις πρόσφατα, της μεγάλης Βιομηχανικής παραγωγής λόγω των κρίσεων Οικονομικών και Υγειονομικών, πλανητικών διαστάσεων, δεν υπήρξε «κλικ» μετρήσιμης βελτίωσης των αναμενόμενων δεικτών όπως πχ η Άνοδος της θερμοκρασίας του πλανητικού θερμοκηπίου ή απομείωση» Διοξειδίου του Άνθρακα, του Μεθανίου κ.α., τουναντίον έχουμε «δραματικές» αυξήσεις! Προφανώς είναι δείκτης σχετικής ανεπάρκειας των "λύσεων" που ενεργοποιούνται σήμερα!
Η αιολική ενέργεια είναι μία ώριμη τεχνολογία. Η αιολική βιομηχανία είναι η ταχύτερα
αναπτυσσόμενη ενεργειακή τεχνολογία σήμερα, με εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης τα
τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα
Έχει ήδη απαντηθεί από τα ανωτέρω.
Είναι απλά μια «διέξοδος» αναπαραγωγής του συστήματος (οικονομικού-κοινωνικού), σε βάρος του βιοσυστήματος του πλανήτη, που τόσο πολύ επικαλούνται οι φορείς της τεχνολογίας αυτής και οι συμπλεκόμενοι με αυτήν επιχειρηματικοί χρήστες.
Ουδεμία «υπεραξία» από το κατασκευαστικό στάδιο των μηχανών, συντελείται και παραμένει στη χώρα. Μάλλον και καμιά «αξία» από τα «μη αναμενόμενα» υπερκέρδη των Εταιρειών…
Κάτι λίγα και για την «επίδικη» ΕΟΑ (Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση)
Το «ψηλό» πέταγμα των πελεκάνων:
«…Κατά τις καταγραφές πεδίου, το είδος καταγράφηκε με αξιόλογα επίπεδα δραστηριότητας στην ΠΕΠ (διελεύσεις πάνω από αυτή). Συνολικά παρατηρήθηκαν 400 διελεύσεις Αργυρο- πελεκάνου (43,32 διελεύσεις ανά 10 ώρες καταγραφών) κατά το 61% των ημερών κατα-γραφής στην ΠΕΠ. Εξίσου αξιόλογη δραστηριότητα του είδος καταγράφηκε στη ζώνη Α και σε χαμηλό ύψος (21,23 διελεύσεις ανά 10 ώρες καταγραφών, κυρίως πλησίον των Α/Γ
3,5,6).
Η πλειονότητα των περασμάτων φαίνεται ότι σχετίζεται με διελεύσεις μεταξύ των λιμνών Καστοριάς και Ζάζαρη
(και λιγότερο μεταξύ της Ζάζαρης και των Πρεσπών).
… και οι "Αμελητέας σημαντικότητας" επιπτώσεις:
Πως μια τέτοια καταγραφή (πυκνότατη μάλλον) καταλήγει στο συμπέρασμα:
«… Έτσι, στον υπό μελέτη ΑΣΠΗΕ, για όλα τα είδη αναμένονται ως αμελητέας σημαντικότητας επιπτώσεις φραγμών ανάσχεσης (και χαμηλής για τους πελεκάνους), καθώς το μέγεθος του έργου δεν είναι τέτοιο που να σχετίζεται με σημαντικές εκτροπές της πορείας διερχόμενων ειδών (και η πυκνότητα στην ΠΕΠ χαμηλή), και η διάταξη του έργου δεν δημιουργεί επάλληλους φραγμούς μεγάλης κλίμακας…»
Είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό (που δεν καλύπτεται από τις «βίο – εξισώσεις» της σχετικής μελέτης)
Το «βαρύ πέταγμα» των πελεκάνων:
Τεκμαίρεται από την ίδια ΕΟΑ ότι οι πελεκάνοι, κατά την φάση καταγραφής, πετούσαν (η πλειονότητα) σε ύψος πάνω από 250 μέτρα. Να σημειώσουμε ότι τα ύψη των Αιολικών ξεπερνούν τα 200 μέτρα και ότι η περιοχή είναι ουσιαστικά αυχένας διέλευσης και διάδρομος πτήσης των πελεκάνων, (έχω προσωπική επίγνωση από την παρακολούθηση των πτήσεων τους στην περιοχή, επί πάρα πολλά χρόνια). Μας κάνει "χάρη" η μελέτη και προτείνει ότι θα τοποθετηθούν τα καλώδια μεταφοράς της ενέργειας υπόγεια διότι: «… Κυριότερα, όμως, η εναέρια υποδομή μεταφοράς ενέργειας (καλώδια και πυλώνες) ενέχει σαφώς μεγαλύτερο ρίσκο επιπτώσεων στην ορνιθοπανίδα, και ειδικά είδη πτηνών με «βαρύ» πέταγμα όπως οι πελεκάνοι (επιπτώσεις προσκρούσεων στα καλώδια ή ηλεκτροπληξίας)…»
Το «βαρύ πέταγμα» των πελεκάνων, καθιστά τους αγωγούς μεταφοράς, ύψους περί τα 15-20 μέτρα, μεγαλύτερο ρίσκο προσκρούσεων, από ο,τι οι Α/Γ των 200 μέτρων (!;)
Αντικειμενικό το συμπέρασμα και η εκτίμηση αμελητέας σημαντότητας των επιπτώσεων; Ας κρίνουμε!
Η «φωλιά» της αρκούδας:
«… Θέσεις εύρεσης βιοδηλωτικών ενδείξεων αρκούδας (με γαλάζιο αστέρι) στην περιοχή του ΑΣΠΗΕ (καταγραφές πεδίου στο πλαίσιο της παρούσης μελέτης).
Παρόμοια εικόνα προκύπτει και με βάση την καταγραφή εμφάνισης ατόμων στις φωτο- παγίδες. Κατά τη συνολική διάρκεια καταγραφών φωτοπαγίδευσης προέκυψαν 7 συμβάντα αρκούδας (Bear events), ενώ είχαμε και 93 συμβάντα υπόλοιπων θηλαστικών (Mammal events).
Επιπλέον μια θέση διαχείμασης της Καφέ αρκούδας (χαρακτηριστικό σκάψιμο κάτω από μεγάλο βράχο, με σπασμένα κλαδιά μπροστά στη είσοδο) εντοπίστηκε
στο νότιο τμήμα του έργου, σε απόσταση 155m ΒΑ της Α/Γ 01, και σε εγγύτητα με τον σχεδιαζόμενο δρόμο…»
Η περιοχή «κατοικείται» από αρκούδες και είναι φυσικός τους βιότοπος και με ικανές δυνατότητες τροφής επί τόπου. Άλλωστε, ΜΕΧΡΙ τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, είχε και καλλιεργήσιμα χωράφια και φρουτοφόρα δέντρα. (Η περιοχή αυτή ονομάζονταν πολύ παλιά «Μετσκάροβο Γκούμνο» ήτοι: «Της Αρκούδας Αλώνι»…)
(αεροφωτογραφίες υποβάθρου 1945-1960. ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ)
Το συμπέρασμα της ΕΟΑ είναι:
«… Έτσι, στον υπό μελέτη ΑΣΠΗΕ, για όλα τα είδη αναμένονται ως αμελητέας σημαντικότητας επιπτώσεις φραγμών ανάσχεσης… καθώς το μέγεθος του έργου δεν είναι τέτοιο που να σχετίζεται με σημαντικές εκτροπές της πορείας διερχόμενων ειδών (και η πυκνότητα στην ΠΕΠ χαμηλή), και η διάταξη του έργου δεν δημιουργεί επάλληλους φραγμούς μεγάλης κλίμακας…»
Φυσικά, όπως τονίζεται σε άλλα αποσπάσματα της ΕΟΑ, οι αρκούδες είναι «έξυπνα» και «προσαρμοζόμενα» ζώα και μπορούν να «αλλάζουν» τόπο διαμονής και δραστηριότητας!
Αφού, ο ανωτέρω αυχένας και βιότοπος, «χρειάζεται» στην Εταιρεία και αφού αποκλείονται όλα τα ορεινά περάσματα από το Βίτσι στο Μουρίκι, στο Ασκιο και στο Βούρινο με την Βιομηχανική Εγκατάσταση πολλών Δεκάδων Αιολικών σε όλες τις κορυφογραμμές που συνδέουν αυτούς τους ορεινούς βιότοπους και μοναδικά περάσματα, τότε όσο «έξυπνη» και να είναι η αρκούδα ένας δρόμος και τρόπος υπάρχει ως διέξοδος για αυτήν.
Να μην υπάρχει!
Η ουσία των συμπερασμάτων είναι αυτή!
Σε κάθε τόπο εγκατάστασης Αιολικού στην Περιοχή μας (που προσδιορίζεται ως «πολύ μικρό ποσοστό» κάλυψης της «ευρείας περιοχής» δραστηριότητας της Αρκούδας), εάν προσθέσουμε και τους γειτονικούς τόπους εγκατάστασης Αιολικών, τότε δεν απομένουν ορεινοί βιότοποι προσπελάσιμοι και βιώσιμοι για τα άγρια αυτά ζώα,(όπως και όλα τα άλλα) παρά οι χαμηλές κοιλάδες και τα χωριά μας, που δεν τους «πολυταιρειάζουν» βέβαια, αλλά και δεν το «πολυανεχόμαστε» εμείς ως άνθρωποι.
Και αυτή είναι η πρόταση της, υπό διαβούλευση, ΕΟΑ, καθως και της όλης διαδικασιας περιβαλλοντικών Μελετών με την αποσπασματικότητα και την μερικότητα διερεύνησης:
Να μην υπάρχουν!
Δεν πρόκειται, φυσικά, να υπάρξει μια τέτοια αποδοχή και συμφωνία από την κοινωνία και φυσικά, φαντάζομαι, από τους φορείς που έχουν την περιβαλλοντική ευθύνη, την φροντίδα, τον έλεγχο, που νομοθετούν, δικάζουν και κυβερνούν!
Ορισμένα σημαντικά επίδικα:
- Η εγκατάσταση του Αιολικού ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ, προτείνεται να γίνει επάνω κυριολεκτικά στις πηγές ύδρευσης της Τοπικής Κοινότητας Βασιλειάδας. Υφίσταται νομοθεσία προστασίας (που καθορίζει και σχετικές αποστάσεις). Συνεπώς η αρμόδια Υπηρεσία για τα νερά, η Τοπική Κοινότητα, οι κάτοικοι έχουμε και «έννομο συμφέρον» να προσφύγουμε νομικά.
Επηρεάζει, επίσης, τις πολλές πηγές που βρίσκονται στις υπώρειες του αυχένα εγκατάστασης που χρησιμοποιούνται συμπληρωματικά για ύδρευση αλλά και για ενίσχυση των επιφανειακών ροών του Παλαιοπόταμου που τροφοδοτεί τεχνητή λίμνη άρδευσης - εμπλουτισμού υδροφορέων, αρδεύει περιοχές του λεκανοπέδιου και προσθέτει σημαντικά στο υδατικό δυναμικό της λίμνης Καστοριάς.
Δεν μπορεί να τεθούν σε κατάσταση διακινδύνευσης, τόσο από άποψη παροχής νερού, όσο και από άποψη ρύπανσης, από δραστηριότητες και λειτουργία Βιομηχανιών Αιολικών.
- Η εγκατάσταση του Αιολικού ΚΟΡΟΛΗΛΙΑ, αποτελεί συνέχεια όμορων Εγκαταστάσεων (όπως εμφαίνεται στον σχετικό χάρτη της RAE), συνεπώς με την σκόπιμη λογική κατακερματισμού (ανεξάρτητα από τις διαφορετικές εταιρείες που αιτούν άδεια ή εγκαθιστούν), οι ΜΠΕ είναι μερικές και δεν μπορούν να αποτυπώσουν τα πραγματικά προβλήματα και τις συνέπειες από το συνολικότερο σύμπλεγμα εγκατάστασης Βιομηχανικων Εγκαταστασεων Αιολικών στην περιοχή Βιτσίου και ειδικότερα στην εγγύς περιοχή.
Οι κατακερματισμοί είναι συνήθης πρακτική, ωστόσο, διαβλητή και υφίστανται προσφυγές και δεδικασμένα.
- Στην περιοχή εγκατάστασης προσδιορίζονται βιότοποι άγριας πανίδας (Αρκούδες, Λύκοι,…), που θα περιοριστούν δραστικά (σε συνδυασμό προφανώς με αντίστοιχους γειτονικούς που «δέχονται» εγκατάσταση Αιολικών).
Η σχετική μορφολογία των ορεινών όγκων είναι πολύ περιοριστική για εναλλακτικές «λύσεις» βιότοπων και διαδρομών, με εν δυνάμει δυσμενείς Όρους διαβίωσης ακόμη και επιβίωσης τους.
Σαφώς και υπάρχουν θεσμοθετημένοι περιορισμοί και όροι προστασίας των βιοτόπων αυτών καθως και των ίδιων των ζώων, που θα επικαλεστούμε.
- Στην περιοχή εγκατάστασης προσδιορίζεται πυκνός διάδρομος πτήσεων πελεκάνων (τα ανοδικά ρεύματα του λεκανοπέδιου Παλαιοπόταμου «εκτρέπουν» τις ροές πτήσεων σε αυτήν ειδικότερα την περιοχή που είναι αυχένας στα 1400 περίπου μέτρα υψόμετρο, με ψηλότερες περιοχές εκατέρωθεν, διευκολύνοντας το πέρασμα από την Λίμνη της Καστοριάς προς τις λίμνες της περιοχής Αμυνταίου (Χειμαδίτιδα, Ζάζαρη, Πετρών, Βεγορίτιδα).
Η πυκνότητα των Αιολικών στην περιοχή «περάσματος» και στις σύνεγγυς περιοχές, είναι ικανή να αποκόψει δυνατότητες εύκολης πτήσης και μεγιστοποιεί τις περιπτώσεις θανάτωσης των πτηνών από την λειτουργία των Αιολικών (που σημειωτέον είναι από τις πιο μεγάλες που τοποθετούνται στη χώρα, ύψους άνω των 200 μέτρων.
Να σημειώσουμε ότι οι πελεκάνοι είναι θεσμοθετημένα πολύ προστατευόμενο είδος!
- Ο μικρότοπος του Λεκανοπεδίου μας, έχει επαρκείς πόρους νερού, αλλά αυτό δεν «περισσεύει».
Επίσης η αγροτική μας παραγωγή διαμορφώνεται σε ένα ικανοποιητικό τοπικό κλίμα, που ωστόσο είναι οριακό , ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια από άποψη βροχοπτώσεων (που λιγοστεύουν σημαντικά), όσο και από την μέση, τοπική, θερμοκρασία που ιδιαίτερα το Καλοκαίρι εμφανίζει σημαντική άνοδο, με καταστροφικά αποτελέσματα για τα φασόλια και τα μήλα τις κύριες καλλιέργειες μας, που ένα δροσερό και ήπιο κλίμα ευνοεί την ευόδωση τους.
Δεν υφίσταται κανένας λόγος για περαιτέρω διακινδύνευση επιβάρυνσης των φυσικών παραμέτρων του τοπικού κλίματος, από την Βιομηχανική Εγκατάσταση σειράς Αιολικών και προοπτικά Φ/Β!
- Η εγκατάσταση τόσων Βιομηχανικων Αιολικών στις βουνοκορυφές σε όλη την Βόρεια και Ανατολική πλευρά του Λεκανοπεδίου μας (και Βιομηχανικων Φ/Β που «ψήνονται» ήδη στα πεδινά), όπως δείξαμε πιο πάνω, μπορεί να έχει πολύ δυσμενείς συνέπειες τόσο στα αποθέματα νερών, όσο και στην κλιματική ακραία συμπεριφορά, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες.
Αυτό τεκμαίρεται από την πραγματικότητα, αλλά και από μετρήσεις στο πεδίο.
Θα «δράσουμε», προφανώς, με την λογική της πρόληψης και προφύλαξης (που είναι και μια Διεθνής Λογική και Αρχή Προστασίας Θεσμοθετημένη και Υιοθετημένη από όλες τις χώρες της Υφηλίου).
Πως θα «δροσίσουμε» το κλίμα του Πλανήτη:
Αναδύονται επιστημονικές, τεχνικές, κοινωνικές, πολιτικές θεωρήσεις και απόψεις που αμφισβητούν αυτή τη λογική «ανάπτυξης» μέσω της καταστροφής βασικών περιβαλλοντικών κυττάρων, διαμόρφωσης της πλανητικής ισορροπίας και ζωής. Δεν καταστρέφεται η Ύπαιθρος για να «σωθεί» το… περιβάλλον!
Πως θα αποτρέψουμε λοιπόν αυτά τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα και θα δροσίσουμε το κλίμα ώστε να αντισταθμιστεί η υπερθέρμανση (κατά τόπους και ευρύτερα) που οδηγεί σε αυτά;
Σημαντική ριζοσπαστική πρόταση είναι να στραφούμε στην φύση και να την «ρωτήσουμε» πως τα κατάφερε εδώ και 4 δισεκατομμύρια χρόνια να δροσίζει τον πλανήτη και πως ρυθμίζει την θερμική δυναμική του… και, «ρωτώντας» την, διαφαίνεται ότι…
Μπορούμε ακόμη να ψύξουμε με ασφάλεια το κλίμα, αν μπορούμε να αποκαταστήσουμε τις φυσικές υδρολογικές διαδικασίες ψύξης της Γης!
Αυτές ρυθμίζουν εδώ και 4 δις χρόνια το κλίμα μαζί με το φυσικό θερμοκήπιο του πλανήτη μας!
Σήμερα, με την απομείωση του πράσινου, που κατήλθε στο 50% περίπου από ο,τι πριν 10.000 χρόνια, βρίσκεται σε ελάχιστο όριο για να εξισορροπεί, κάπως ακόμη, τις ραγδαίες διακυμάνσεις των κλιματολογικών φαινομένων, πριν αυτά επιφέρουν κατάρρευση των οικοσυστημάτων όπως τα ξέρουμε και βιώνουμε.
Κατά βάση δηλαδή να ¨αποκαταστήσουμε¨ τις ροές του νερού στην ατμόσφαιρα και να ενισχύσουμε τις φυσικές διεργασίες ¨δροσισμού¨ της.
(https://liouzasstefanos.blogspot.com/2024/04/blog-post_21.html).
Η περιβαλλοντική προστασία, η προστασία και ενίσχυση της βιοποικιλότητας και τα κατάλληλα, φιλοπεριβαλλοντικά, οικονομικά, αποδοτικά, εν τέλει όμορφα, με ευρύ κοινωνικό μέρισμα, μέτρα και λύσεις για το πλανητικό μας πρόβλημα, είναι η προοπτική για την ζωή στον πλανήτη (όπως την γνωρίζουμε μέχρι τώρα).
Ως προς την αρχή της προφύλαξης:
✔ «…Κρινόµενον υπό την προοπτικήν αυτή το τελικό κυβερνητικό Σχέδιο για την Ειδική Χωροταξία των ΑΠΕ, δεν είναι βιώσιµο, ούτε ορθολογικό, μεταξύ άλλων, και κυρίως, διότι αναχωρεί από αυθαίρετον και κατακόρυφον αύξησιν της συµµετοχής των Α.Π.Ε. -και ιδίως της αιολικής ενεργείας- στο εθνικό ενεργειακό σύστηµα, χάριν της οποίας εν ψυχρώ επιβάλλει την εκτεταµένη καταστροφή των ελληνικών δασών που, πέραν του κάλλους των, είναι οι µόνοι βέβαιοι συλλέκτες του CO2 και ρυθµιστές της περιβαλλοντικής ισορροπίας». (https://www.facebook.com/photo?fbid=10229550689142074&set=gm.1671656783338856&idorvanity=300971910407357)
Ο Πρόεδρος
Μιχαήλ Δεκλερής
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
✔ …Η πηγή ενέργειας που κινητοποιεί τις Ανεμογεννήτριες είναι ο άνεμος… Μ’ αυτή την έννοια είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο πρώτος νόμος της θερμοδυναμικής, ορίζει ότι η ενέργεια δεν μπορεί να «δημιουργείται» ή να «καταστρέφεται», αλλά μόνο να μετατρέπεται από μια μορφή σε άλλη….!!!
Ο άνεμος δεν εξαιρείται από τους νόμους της φυσικής (και της μηχανικής των ρευστών….) και επομένως εφόσον η διαθέσιμη ενέργεια του ανέμου μειώνεται από τις ανεμογεννήτριες, η ενέργεια που απομένει στον άνεμο, είναι λιγότερη για να εκπληρώσει άλλες φυσικές διεργασίες στο περιβάλλον…, όπως η κίνηση, η διάχυση και κυρίως η μίξη θερμοκρασίας και υγρασίας στην ατμόσφαιρα..! (Σταμάτης Σεκλιζιώτης )
✔ Περιφερειακή Επιτροπή Χωροταξίας και Περιβάλλοντος Π.Ε. Καστοριάς:
«…Η Επιτροπή γνωμοδοτεί ομόφωνα αρνητικά λαμβάνοντας υπόψη τα κάτωθι:
Α) Δεν έχει γίνει χωροταξικός σχεδιασμός για την τοποθέτηση Αιολικών Πάρκων και σε συνδυασμό ότι στην ευρύτερη περιοχή έχουν εγκατασταθεί, αδειοδοτηθεί και βρίσκονται σε διαδικασία έγκρισης πολλά Αιολικά Πάρκα αποτελώντας συνδυαστικά ένα τεράστιο αιολικό πάρκο σε όλο το νομό με απρόβλεπτες συνέπειες.
Β) Επίσης δεν έχει ολοκληρωθεί η Εκπόνηση του Διαχειριστικού Σχεδίου Βόσκησης της Π.Ε. Καστοριάς σχετικά με το δυναμικό των βοσκήσιμων γαιών ώστε να γίνει δυνατή η διαίρεση της και να κατανεμηθούν στους κτηνοτρόφους.
Γ) Οι συνεχώς αυξανόμενες αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας πάντα σε σχέση με την αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος-οικοσυστήματος και τη διατάραξη μέχρι και σημείου μη αναστρέψιμο της οικολογικής ισορροπίας…
…Ε) Εν κατακλείδι πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα όλη η νομοθεσία περί προστασίας του περιβάλλοντος….».
✔ Οι «μηχανικές» λύσεις
Οι «μηχανικές» λύσεις, εν γένει, δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της υπερθέρμανσης της ατμόσφαιρας λόγω, φυσικά, της ενεργειακής εντροπίας (των τεχνικών στοιχείων και συστημάτων) τους.
Η μόνη διαδικασία και διεργασία, που χρησιμοποιεί απ΄ ευθείας «εξωτερική» ενέργεια από τον Ήλιο και συμβάλει στην φυσική ψύξη του πλανήτη είναι η φωτοσύνθεση της πράσινης βλάστησης, με βασικό πόρο το Διοξείδιο του Άνθρακα και οι συνακόλουθες διεργασίες της διαπνοής της. Είναι άλλωστε και η μόνη διεργασία, στο γνωστό σύμπαν, που είναι αντίθετη στην εντροπία των συστημάτων («βίο» και «τέχνο»). Είναι, δηλαδή, «συντροπική»!
Η συμβολή μας στην φυσική αναγέννηση και αποκατάσταση των υδρολογικών κύκλων (δάση, πράσινη βλάστηση, μείωση των εκπομπών ρύπων και θερμότητας), είναι μια τεχνικά και επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση στο πρόβλημα της υπερθέρμανσης.
✔ Ως προς την αρχή της προφύλαξης
Αν λάβουμε υπόψη και τις πολύ συγκεκριμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έχουν κατατεθεί σε σχετικά Δ11 Περιβαλλοντικών Οργανώσεων που αφορούν πολύ κοντινές περιοχές του Βιτσίου, τις σχετικές για το όμορο και «δίδυμο» Αιολικό ΔΟΥΚΑΣ, τις παρατηρήσεις πολιτών, (που προσδοκώ εύλογα ότι θα κατατεθούν και σε αυτή την περίπτωση) τότε, με βάση Το πρωτόκολλο της Καρθαγένης «Ως προς την αρχή της προφύλαξης», μας δίνεται η δυνατότητα να προβάλλουμε στοιχεία διακινδύνευσης.
«…Το περιεχόμενο της αρχής (αυτής), όπως διατυπώθηκε στο σημείο 15 της Διακήρυξης του Ρίο του 1992 για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, συμπυκνώνεται στη θέση ότι η έλλειψη επαρκούς επιστημονικής τεκμηρίωσης σε περιπτώσεις όπου τεκμαίρεται απειλή για σοβαρή και μη αναστρέψιμη βλάβη, δεν πρέπει να οδηγήσει στην αποφυγή λήψης (δαπανηρών, συνήθως) μέτρων προκειμένου να προληφθεί η περιβαλλοντική υποβάθμιση.. » (nomosphysis.org.gr).
Άρα, δεδομένου ότι είναι αδύνατη «η ανάγκη λήψης μέτρων» για την πρόληψη περιβαλλοντικής βλάβης (ανέφικτων στην περίπτωση μας), η λύση είναι απλή:
Δεν πρέπει να τοποθετηθούν Αυτές οι Αιολικές Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις!
Στους αγώνες!
Την μικρή αυτή συμβολή την χρωστώ στους κατοίκους των οικισμών της περιοχής μας, που δίνουμε τους μεγάλους καθημερινούς αγώνες για την επιβίωση μας στους τόπους μας, δίνουμε και τους μικρούς μας αγώνες για την διάσωση των τόπων αυτών ώστε να μείνουν παρακαταθήκη ομορφιάς, πληρότητας και ευζωίας.
Την χρωστώ επίσης, στις συναγωνίστριες και στους συναγωνιστές που είναι, με περισσή αγωνία και αγώνα, ενεργοί, καθημερινά, στα μετερίζια!
Ιδιαίτερα δε, σε Θεματοφύλακες!
(Οι γυναίκες στο καραούλι του "ΔΟΥΚΑ - ΒΙΤΣΙ" για την ζωή των βουνών μας, για την ζωή μας. Απέναντι στη ήρεμη, σιωπηλή κραυγή τους για την σωτηρία των βουνών μας, τα ΜΑΤ(3 διμοιρίες) και το αδηφάγο Κράτος των μεγαεταιρειών...)
Αρκετούς, ίσως, ενοχλώ από το ύφος, τις απόψεις ή και την επιμονή μου και ζητώ συγγνώμη για αυτό.
Προτείνω να το «ανεχτούν»!
Επίσης η «κριτική» μου σε απόψεις και αντιλήψεις των μελετών που υποβάλλονται στην παρούσα διαβούλευση, δεν περιέχει ίχνος προσωπικής μομφής στον κάθε μελετητή και στην επιστημονική του επάρκεια, αλλά, προφανώς, αφού τίθενται σε δημόσιο διάλογο, είναι λογικό να δεχτούν αντιπαραθέσεις βάσιμες ή όχι, ενδεχόμενα και ασήμαντες!
