Παρασκευή 14 Ιουλίου 2023

Για την δροσιά της «Βούρμπιτσας»!

 Για την δροσιά της «Βούρμπιτσας»!

« Δεν έχω ήχο, δεν ακούει και κανείς….»

 

Λιούζας Στέφανος  (Βιοκαλλιεργητής - Ηλεκτρολόγος Τεχνολόγος Μηχανικός)

Βασιλειάδα Καστοριάς  23/7/2022

 

Πριν από λίγο χρόνο εξέφερα μια άποψη δημόσια  για το «ενεργειακό» πρόβλημα με αφορμή και την επελαύνουσα κλιματική κρίση στον πλανήτη μας, όπου, μεταξύ άλλων «στριφνών», ανέφερα (Στέφανος Λιούζας 18 Απριλίου ):

«Οι εφαρμογές (προτάσεις) για την ενέργεια - ηλεκτροπαραγωγή, είναι μέσα στο «δωμάτιο» της σχεδόν επιστημονικής ανοησίας για την αντιμετώπιση των υπερεκπομπών  co2 μέσω των θεωρούμενων ΑΠΕ, και της μαύρης «μπίζνας» του «οικοκαπιταλισμού» (δες: «το περιβάλλον ως μεγάλη επιχείρηση» Ρίτα Μαντότο) και σε αυτή την φάση αφορούν τον λεγόμενο οικοκαπιταλισμό και δεν είναι παραγωγικές με την έννοια άμεσης μείωσης της θερμοκρασίας του πλανήτη. Στην ουσία είναι, ακαδημαϊκού και ερευνητικού πεδίου από την μεριά της επιστήμης και εφαρμοσμένες πρακτικές προσεγγίσεις (τις έχουμε χαρακτηρίσει επαρκώς στα κινήματα για την διάσωση των βουνών μας και των κορυφογραμμών τους, δηλαδή εκεί που η φύση «κατασκευάζει» κλίμα!) που δεν μπορούν να δώσουν άμεσες "οικολογικές" λύσεις και αποτελέσματα... Το co2 χρειάζεται ίσως και εκατονταετίες για να φτάσει (επανέλθει) στο κατώφλι του έτους 1750 (ξεκίνημα της λεγόμενης «βιομηχανικής επανάστασης») - μη ξεχνάμε την διαρκή "εξισορρόπηση" από το υπερτεράστιο φορτίο co2, που περιέχουν οι ωκεανοί με την ατμόσφαιρα... Το άμεσο θέμα είναι να μειώσουμε την θερμοκρασία του νερού της ατμόσφαιρας (αφορά το 95% των αερίων του φυσικού θερμοκηπίου του πλανήτη ΓΗ, και το 80% της επιπλέον κατακράτησης ενέργειας σε αυτό που είναι και το επίδικο που συνιστά την κρίση), να αυξήσουμε την ικανότητα των εδαφών σε κατακράτηση άνθρακα και νερού και αυτό έχει άμεσα συνέπειες αναγεννητικές για τον πλανήτη. Μπορούμε άμεσα δηλαδή και μέσα σε λίγα χρόνια, να αυξήσουμε το πράσινο στον πλανήτη (σε αυτή τη φάση τουλάχιστο κατά 5%), για να επαναφέρουμε την ισορροπία  εισερχομένης και εξερχόμενης ενέργειας στον πλανήτη (το 1% της προσπίπτουσας από τον Ήλιο που παρακρατείται)… που είναι και το κύριο πρόβλημα  της κλιματικής κρίσης… Διαχείριση της γεωργίας (και κτηνοτροφίας) σε όλο τον κόσμο με αναγεννητικές διεργασιες... (αγροδασοκομία, αναγεννητική γεωργία, ενίσχυση της αναγεννητικής βόσκησης, προστασία των θαλάσσιων μεγάλων κητών...) και είναι οι πραγματικές καταβόθρες αποθεματοποίησης άνθρακα δηλαδή δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα δυο και τρεις φορές παραπάνω από τα σημερινά επίπεδα υπέρ-έκλυσης στην γήινη ατμόσφαιρα, ώστε να έχουμε σταδιακή μείωση και "αποθέματος" Διοξειδίου!)…». (ήδη στον ΟΗΕ, επεξεργάζονται αυτά τα «νέα» ερευνητικά δεδομένα και ίσως αλλάξει άρδην και η διεθνής αντίληψη για τις θεωρίες του co2 και κατά συνέπεια και οι αντιλήψεις για το ενεργειακό… δες: https://www.regenerate-earth.org/   Walter Jehne…)

Προχθές διάβασα, «μεταξύ αχλάδας, τυρού και πυρκαγιών» ότι  στο εξαιρετικό βουνό μας «Βούρμπιτσα» (στα Ανατολικά του Βιτσίου και σε σύνδεση με Ασκιο) στις υπώρειες της οποίας βρίσκεται το μικρό χωριό μας η Βασιλειάδα Καστοριάς, θα εγκατασταθούν εν τέλει ανεμογεννήτριες (τεραστίων διαστάσεων και «τεμαχισμένα» όπως γίνεται της μόδας τελευταία - έργο «κορυφή Δούκας Κλεισούρας» - είναι και ψευδεπίγραφο εν πολλοίς). Στο κείμενο ανέφερε και τις κλασικές (!) πια  θέσεις (διάβαζε πομφόλυγες ολκής) -  ότι δρουν υπέρ του κλίματος και ότι τάχα μου υποκαθιστούν 1.500.000 δέντρα στην απομείωση του co2(!) – πέρα από τις υπερβολές περί ικανότητας ηλεκτροπαραγωγής, που  καταρρίπτεται ήδη από την ανάλυση της πραγματικής συμβολής των ανεμογεννητριών - μετά βίας μονοψήφια ποσοστά μέσα στο χρόνο,  στο ενεργειακό μείγμα… Έχουν διατυπωθεί χιλιάδες απόψεις, θέσεις επιστημονικά τεκμηριωμένες, τοποθετήσεις κινημάτων, πολιτών, που καταδείχνουν την «φούσκα», εν τέλει, αυτού του  ενεργειακού  καταστροφικού πρότυπου των βιομηχανικών ΑΠΕ.

Έχει επέλθει ήδη ενεργειακός αρμαγεδώνας και «αυτοί» (κυβέρνηση, κυρίαρχοι πολιτικοί σχηματισμοί, πολλοί αυτοδιοικητικοί, μέρος των επιστημονικών και τεχνικών κατεστημένων, μέρος  κεντρικών συλλογικών φορέων, πολλοί από  τους πολίτες) συνυπάρχουν  στο συμπαγές κοινωνικοπολιτικό μοτίβο της συλλογικής αφασίας, της αδράνειας  και της «σκληρής» καπιταλιστικής ανοησίας για το ενεργειακό… (εν τέλει συντελούν σε μια εξελιγμένη μορφή ληστείας των πολιτών – όπως με τα διάφορα μνημόνια - μέσω του ηλεκτρικού ρεύματος ως χρηματιστηριακού προϊόντος και στον υπερθησαυρισμό μιας ελίτ εξουσιαστών και παρατρεχάμενων – 240 εκατομμύρια κέρδη μέσα σε ένα μήνα!- Δες: Η ανεμογεννήτρια στο χρηματιστήριο ενέργειας, ΔΕΗ και το φυσικό αέριο  Αικατερίνη Στατηρά).

Αλλά ξέφυγα και θέλω να πω ένα ουσιαστικό  ζήτημα που στο  παραπάνω  απόσπασμα το έχω σε παρένθεση: «…(…για την διάσωση των βουνών μας και των κορυφογραμμών τους, δηλαδή εκεί που η φύση «κατασκευάζει» κλίμα!)…».

Πως γίνεται να καταπίνουμε «αμάσητο» το "φιλοπεριβαλλοντικό" μήνυμα που «εκπέμπουν» οι ανεμογεννήτριες (δηλαδή τα συμφέροντα που λυμαίνονται το περιβάλλον κατά το δοκούν), όταν (μαζί με όσα μέχρι σήμερα έχουν διατυπωθεί) σε μεγάλο ποσοστό, όλα τα «μικροκλίματα» διαμορφώνονται   στις κορυφογραμμές  των βουνών, μικρών  και πιο μεγάλων, και στις κορυφογραμμές συντελούνται βασικές  φυσικές λειτουργίες, όπως  η  διαρκής καθημερινή ενυδάτωση  και η παρακαταθήκη αποθεματοποίησης νερού (πέρα από αυτό των κατακρημνίσεων βροχής και χιονιού και στο χρόνο και στην ποσότητα!).

Στην πραγματικότητα   τα δάση και οι κορυφογραμμές  αποτελούν βασικά «εργαλεία» στην κορυφαία διαδικασία του πλανήτη  να διατηρεί την ψύξη του – την σταθερή του μέση θερμοκρασία που τον καθιστά μοναδικά,  στο γνωστό σύμπαν, βιώσιμο -  και ιδιαίτερα να επαναφέρει το νερό  από μορφή υγρασίας που υπάρχει στον αέρα, κατευθείαν στους πόρους του δάσους, του βουνού και προφανώς στους υδροφορείς… (δες: https://www.youtube.com/watch?v=8JSbTncPM-Y&t=10s Walter Jehne, επίσης προχθές είχε μια σχετική αναφορά στο «SOS Βέρμιο», 3 Ιουλίου  dimos didaskalou)

Θλίβομαι για όλους μας τους τοπικούς που, θα το υποστούμε άμεσα και, καθότι πολύ «καμένοι» ήδη, δεν στυλώσαμε και κάποια  αντίσταση…  Ξεραίνεται η γης, τα βουνά και τα λαγκάδια και από κοντά  η ύπαρξη μας… Καίγεται ο πλανήτης, καίγονται και οι δικές μας «εμμονές» για την αέναη ζωογόνα δροσιά της κάθε «Βούρμπιτσας».

 

Καλό Ξεροκαίρι!